emailvision.org

Prenatale screeningstest of screeningstest tijdens de zwangerschap is een reeks procedures die tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd om te bepalen of de baby waarschijnlijk bepaalde geboorteafwijkingen of afwijkingen heeft. De meeste van deze tests zijn niet-invasief. Deze tests worden meestal gedaan tijdens het eerste en tweede trimester, maar sommige worden ook in het derde trimester gedaan.

Screeningtests tijdens de zwangerschap kunnen alleen het risico of de mogelijkheid van bepaalde aandoeningen bij de foetus aangeven. Als de resultaten van de screeningstest positief zijn, zijn meer diagnostische tests nodig om nauwkeurigere resultaten te krijgen. Hier zijn enkele screeningtests die routineprocedures zijn voor zwangere vrouwen.

Screeningstest tijdens het 1e trimester van de zwangerschap

De screeningstest in het eerste trimester kan al na 10 weken zwangerschap worden gestart, wat een combinatie is van foetale echografie en maternale bloedtesten.

1. Echografie

Deze test wordt gedaan om de grootte en positie van de baby te bepalen. Het helpt ook bij het bepalen van het risico dat de foetus geboorteafwijkingen krijgt, door de structuur van de botten en organen van de baby te observeren.

Echografie van de nekplooi (NT) is een meting van de toename of dikte van vocht in de achterkant van de foetale nek bij 11-14 weken zwangerschap met echografie. Als er meer vocht is dan normaal, betekent dit dat er een hoger risico is op het syndroom van Down bij de baby.

2. Bloedonderzoek

Tijdens het eerste trimester worden twee soorten maternale bloedserumtests uitgevoerd, namelijk: Zwangerschap-geassocieerd plasma-eiwit (PAPP-A) en het hormoon hCG ( Humaan choriongonadotrofine ). Dit zijn eiwitten en hormonen die in het begin van de zwangerschap door de placenta worden aangemaakt. Als de resultaten afwijkend zijn, is er een verhoogd risico op chromosomale afwijkingen.

Er wordt ook bloedonderzoek gedaan om de aanwezigheid van infectieziekten bij zuigelingen vast te stellen, of de zogenaamde TORCH-test. Deze test is een acroniem voor vijf soorten infectieuze infecties, namelijk toxoplasmose, andere ziekten (waaronder HIV, syfilis en mazelen), rubella (Duitse mazelen), cytomegalovirus en herpes simplex.

Daarnaast zal er ook een bloedtest worden gebruikt om uw bloedgroep en uw Rh (rhesus) te bepalen, die uw Rh-relatie met de groeiende foetus bepaalt.

3. Chorionische villus-sampling

Chorionic villus sampling is een invasieve screeningstest die wordt uitgevoerd door kleine stukjes van de placenta te nemen. Deze test wordt meestal gedaan tussen de 10e en 12e week van de zwangerschap.

Deze test is meestal een vervolg op een NT-echo en een abnormale bloedtest. Deze test wordt gedaan om de aanwezigheid van genetische afwijkingen bij de foetus, zoals het syndroom van Down, verder te bevestigen.

Screeningstest tijdens het 2e trimester van de zwangerschap

1. Bloedonderzoek

Bloedonderzoeken tijdens het tweede trimester van de zwangerschap omvatten verschillende bloedonderzoeken genaamd meerdere markeringen . Deze test wordt gedaan om het risico op geboorteafwijkingen of genetische aandoeningen bij de baby te bepalen. Deze test kan het beste worden gedaan bij 16 tot 18 weken zwangerschap.

Deze bloedonderzoeken omvatten:

• Alfa-fetoproteïne (AFP) niveaus. Het is een eiwit dat normaal door de foetale lever wordt geproduceerd en aanwezig is in de vloeistof die de foetus omringt (vruchtwater of vruchtwater) en de placenta passeert in het bloed van de moeder. Abnormale niveaus van AFP kunnen het risico verhogen op bijvoorbeeld spina bifida, het syndroom van Down of andere chromosomale afwijkingen, defecten in de buik van de foetus en een tweeling.
• Niveaus van hormonen geproduceerd door de placenta, waaronder hCG, oestriol en inhibun.

2. Bloedsuikertest

Bloedsuikertesten worden gebruikt om zwangerschapsdiabetes te diagnosticeren. Dit is een aandoening die zich tijdens de zwangerschap kan ontwikkelen. Deze aandoening kan het aantal keizersneden vergroten, omdat baby's van moeders met zwangerschapsdiabetes meestal groter zijn.

Deze test kan ook na de zwangerschap worden gedaan als de vrouw tijdens de zwangerschap een hoge bloedsuikerspiegel heeft. Of als u een lage bloedsuikerspiegel heeft na de bevalling.

Dit is een reeks tests die worden uitgevoerd nadat u een zoete vloeistof hebt gedronken die suiker bevat. Als u positief test op zwangerschapsdiabetes, heeft u een hoger risico op diabetes in de komende 10 jaar en moet u zich na de zwangerschap opnieuw laten testen.

3. Vruchtwaterpunctie

Tijdens vruchtwaterpunctie wordt het vruchtwater uit de baarmoeder verwijderd om te testen. Het bevat foetale cellen met dezelfde genetische samenstelling als de baby, evenals verschillende chemicaliën die door het lichaam van de baby worden geproduceerd. Er zijn verschillende soorten vruchtwaterpunctie.

Genetische vruchtwaterpunctietests voor genetische aandoeningen, bijv. Spina bifida. Deze test wordt meestal gedaan na de 15e week van de zwangerschap. Deze test wordt aanbevolen als:

• Screeningstests tijdens de zwangerschap laten abnormale resultaten zien.
• Een chromosoomafwijking hebben tijdens een eerdere zwangerschap.
• Zwangere vrouwen van 35 jaar of ouder.
• Heb een familiegeschiedenis van bepaalde genetische aandoeningen.

Screeningstest tijdens het 3e trimester van de zwangerschap

screening Streptokokken Groep B

Streptokokken Groep B (GBS) is een groep bacteriën die ernstige infecties kan veroorzaken bij zwangere vrouwen en pasgeborenen. GBS wordt bij gezonde vrouwen vaak aangetroffen in de mond, keel, spijsverteringskanaal en vagina.

GBS in de vagina is over het algemeen onschadelijk voor vrouwen, ongeacht of ze zwanger zijn of niet. Het kan echter erg gevaarlijk zijn voor pasgeborenen die nog geen sterk immuunsysteem hebben. GBS kan ernstige infecties veroorzaken bij baby's die bij de geboorte zijn geïnfecteerd. Deze test wordt gedaan door de vagina en het rectum van zwangere vrouwen te wrijven bij een zwangerschapsduur van 35 tot 37 weken.

Als de resultaten van de GBS-screening positief zijn, krijgt u tijdens de bevalling antibiotica om het risico te verkleinen dat de baby GBS-infectie ontwikkelt.