Schizotypische stoornis: definitie, symptomen en behandeling

Levend in een digitaal tijdperk dat steeds geavanceerder wordt, zijn er ironisch genoeg nog steeds veel mensen die nog steeds in bovennatuurlijke en mystieke dingen geloven. Bijvoorbeeld naar een pesugihan-plek gaan om een ​​lotnummer te krijgen of om nageslacht te vragen. Maar wist je dat geloven in mystieke dingen, waardoor het moeilijk wordt om met andere mensen om te gaan en ermee om te gaan, een van de symptomen kan zijn van een psychische stoornis die schizotypische stoornis wordt genoemd? Waarom is dat?

Wat is een schizotypische stoornis?

Persoonlijkheid bepaalt hoe een persoon met anderen omgaat, omdat persoonlijkheid bepaalt hoe je jezelf en de omgeving waarneemt.

Schizotypische stoornis is een persoonlijkheidsstoornis die ervoor zorgt dat een persoon het moeilijk vindt om hechte relaties met andere mensen aan te gaan omdat ze zich erg ongemakkelijk voelen bij de interactie. Bovendien heeft iemand met deze stoornis een abnormale manier van denken, waardoor hij de neiging heeft excentriek te zijn.

Mensen met deze stoornis hebben vaak verkeerde gedachten als gevolg van een verkeerd begrip van alledaagse gebeurtenissen, terwijl deze voorvallen voor andere mensen normaal zijn. Ze zijn erg bijgelovig en hebben hun eigen gedachten over dingen, ook al is het onnatuurlijk of wijkt het af van de sociale normen van de omgeving om hen heen.

Dit "excentrieke" denkpatroon veroorzaakt vaak angst en depressie bij patiënten. Als gevolg hiervan richt de behandeling die wordt uitgevoerd zich alleen op symptomen van depressie en angststoornissen zonder de symptomen van persoonlijkheidsstoornissen die ze ervaren te overwinnen.

Oorzaken van schizotypische stoornis

Er wordt gedacht dat veel dingen de oorzaak zijn van een schizotypische stoornis. Eén theorie stelt dat het ontstaan ​​van deze aandoening het resultaat is van de interactie van erfelijke, sociale en psychologische factoren.

De schizotypische stoornis kan worden afgeleid van een erfelijke eigenschap, maar sociale rollen zoals opvoeding en sociale interacties tijdens de kindertijd, temperamentfactoren en hoe hij problemen oplost, kunnen ook de ontwikkeling van persoonlijkheidsstoornissen beïnvloeden.

Symptomen van schizotypische persoonlijkheidsstoornis

In het algemeen veroorzaakt een schizotypische persoonlijkheidsstoornis een patroon van zeer minimale sociale en interpersoonlijke vaardigheden als gevolg van een onnatuurlijke mentaliteit. Deze aandoening gaat ook gepaard met een gevoel van ongemak bij het omgaan met en niet in staat zijn om hechte relaties te onderhouden.

Meer specifiek zijn de symptomen die mensen met deze aandoening ervaren echter gevarieerder. Dit bevat:

  • Heb een sterk geloof in magie, mystiek, bovennatuurlijk, occult, ook al is het tegen de norm
  • Hebben vaak illusies over bovennatuurlijke ervaringen of ongewone gebeurtenissen
  • Een onredelijk idee hebben
  • Een manier van spreken en woorden hebben die niet duidelijk zijn voor anderen om te begrijpen
  • Vertoont vaak onnatuurlijke emoties
  • Zeer ongemakkelijk in sociale situaties
  • Te paranoïde voelen over bepaalde dingen
  • Een ongewoon of excentriek uiterlijk hebben
  • Zeer weinigen hebben goede vrienden of andere vertrouwelingen dan naaste familie
  • Sociale angst ervaren en zich paranoïde voelen over interactie met iemand, ook al kennen ze elkaar al heel lang.

Hoe kunnen schizotypieën worden geïdentificeerd?

Iemand kan pas schizotypisch verklaard worden als hij volwassen is. De reden, persoonlijkheidsstoornissen kunnen alleen in een lange tijd worden gevormd. Individuen op de leeftijd van kinderen en adolescenten ervaren elk voortdurend veranderingen en rijping van de persoonlijkheid. Symptomen van een schizotypische stoornis kunnen toenemen tot in de volwassenheid en vervolgens afnemen in de late volwassenheid voordat de ouderdom of ongeveer 40-50 jaar wordt bereikt.

Een diagnose gesteld door een psychiatrische professional kan betrekking hebben op eerdere symptomen en gedragspatronen bij een persoon die verdacht wordt van een schizotypische persoonlijkheidsstoornis. Bepaling van de diagnose bij personen vóór het ingaan van de volwassenheid kan worden gedaan wanneer de symptomen van deze aandoening al bestaan ​​en ten minste een jaar aanhouden. Bovendien is vroege detectie van deze aandoening gebaseerd op een familiegeschiedenis van schizofrenie.

Wat is het verschil tussen schizotypisch en schizofreen?

De schizotypische persoonlijkheidsstoornis wordt vaak verward met de ernstige psychische stoornis schizofrenie. Beide kunnen symptomen van psychose veroorzaken, waardoor het voor een persoon moeilijk is om onderscheid te maken tussen de realiteit en wat slechts een hallucinatie/verbeelding is.

De frequentie en intensiteit van hallucinaties en waanvoorstellingen bij een schizotypische persoonlijkheidsstoornis zijn echter over het algemeen milder dan bij schizofrenie. Over het algemeen is iemand met een schizotypische stoornis zich min of meer bewust van het verschil tussen realiteit en denken, maar mensen met schizofrenie zullen het erg moeilijk vinden om de symptomen van wanen die ze ervaren te overwinnen. Ze kunnen over het algemeen geen onderscheid maken tussen echte en illusoire aard.

Hoewel de twee verschillend zijn, kan behandeling van schizofrenie een positief effect hebben op mensen met een schizotypische stoornis.

Behandeling van schizotypische stoornis

Passende behandeling is zeer noodzakelijk voor mensen met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis, want als ze niet worden behandeld, bestaat de kans op ernstige achteruitgang van sociale en beroepsvaardigheden. Een uitgebreide behandeling, zoals psychiatrische therapie en drugsgebruik, is nodig om nieuwe denk- en gedragspatronen te vormen en de symptomen van schizotypische stoornis te verlichten. Dit kan echter voor een lange tijd nodig zijn.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found