emailvision.org

Na een ontspannende avond om tot rust te komen van een lange dag werken of een verfrissende duik in het weekend in het zwembad bij uw huis, zult u merken dat uw handpalmen en voeten gerimpeld raken, net als rozijnen. Deze gerimpelde vingers gaan niet lang mee, maar vraag je je af waarom je huid rimpels kan krijgen nadat je lang in het water hebt gelegen?

Als het hele lichaam onder water staat, waarom zijn dan alleen de handpalmen en voeten gerimpeld?

Sommige onderzoekers beweren dat dit gerimpelde vingerfenomeen het resultaat is van een biochemische reactie, een osmoseproces waarbij bewegend water ook een aantal verbindingen uit de huid aantrekt, waardoor de huidlaag droog en gerimpeld achterblijft.

De menselijke huid is als een ijzeren pantser dat dient om de binnenkant van het lichaam te beschermen tegen aanvallen van ziektekiemen en bacteriën, terwijl lichaamsvloeistoffen binnen blijven. Helaas is leer niet waterdicht.

De buitenste laag van de huid, de epidermis, is verantwoordelijk voor deze rimpelreactie. De opperhuid bevat clusters van keratinocyten, een intracellulair raamwerk gemaakt van het eiwit keratine, dat uw huid versterkt en gehydrateerd houdt. Deze cellen delen zich vervolgens snel in het onderste deel van de epidermis, waardoor de hogere cellen verder omhoog worden geduwd. Na een halve reis sterft deze groep cellen dan af. De dode keratinecellen creëren vervolgens hun eigen laag van de epidermis, het stratum corneum genaamd.

Wanneer de handen in water worden ondergedompeld, neemt de keratine het water op. De binnenkant van de vinger zwelt echter niet op. Dode keratinecellen zwellen op en beginnen de rest van het huidoppervlak te 'koloniseren', maar deze cellen zijn nog steeds verbonden met cellen aan de binnenkant van de levende vinger, maar worden door de zwelling naar buiten geperst. Hierdoor verschrompelt dan de laag van het stratum corneum, zoals bij een onverzorgde kreuk het geval is, om deze zwelling een tijdelijke plek te geven.

Klitten komen alleen voor op de vingers en tenen omdat de epidermis op dit deel van het lichaam dikker is dan de rest van het lichaam - haar en nagels bevatten ook een ander type keratine dat ook water absorbeert, daarom worden nagels zacht na het baden of wassen plaat.

Gerimpelde vingers na lange tijd in het water te zijn geweest, is het werk van het zenuwstelsel, niet de invloed van water

Geciteerd door Wetenschappelijke Amerikaan , hebben wetenschappers ontdekt dat vingerrimpels na langere tijd in water niet alleen een simpele reflex of het resultaat van het proces van osmose zijn, maar de rol van het zenuwstelsel.

De reden, chirurgen hebben onthuld dat als sommige zenuwen in de vingers worden doorgesneden of beschadigd, deze rimpelreactie niet zal optreden. Dit suggereert dat deze verandering in huidconditie een geforceerde reactie is die wordt afgegeven door het autonome zenuwstelsel van het lichaam - een systeem dat ook de ademhaling, hartslag en zweten regelt. In feite worden deze karakteristieke rimpels die je alleen op de handpalmen en voeten vindt, veroorzaakt door vernauwde bloedvaten onder het huidoppervlak.

Gerimpelde vingers zijn volgens chirurgen een teken van een intact zenuwstelsel. En ja hoor, deze gerimpelde reactie die in elk vingerkussen wordt gezien, is gebruikt als een methode om te bepalen of het sympathische zenuwstelsel nog steeds goed werkt bij patiënten die anders niet reageren.

Uniek is dat vingerrimpels pas verschijnen als ze ongeveer vijf minuten ononderbroken in water zijn ondergedompeld, wat betekent dat kort, onbedoeld contact met water niet voldoende is om rimpels te produceren. Daarom heb je nooit last van verschrompelde vingers bij blootstelling aan regen of op vochtige en bedauwde plaatsen. Bovendien zullen vingerrimpels sneller optreden als reactie op zoet water dan op zeewater, wat een weerspiegeling kan zijn van omstandigheden die zich aanvankelijk alleen bij primaten hebben ontwikkeld.

Vingerrimpels vorm van aanpassingstechniek?

Behalve de mens is er tot nu toe één primaat die een gerimpelde vingerreactie kan vertonen na langere tijd in het water: de langstaartmakaak (Makaak). De vingerknijpreactie van de makaakapen wordt beschouwd als een aanpassingstechniek, zo ontworpen dat deze apen voorwerpen steviger kunnen vastgrijpen in droge en natte omstandigheden.

Om te bewijzen of deze reactie ook werkt als een vergelijkbare aanpassingstechniek bij mensen, is nog steeds een kwestie van discussie. Hoewel er een aantal onderzoeken zijn die aantonen dat verschrompelde vingers mensen kunnen helpen steviger vast te grijpen, zoals de makaakmakaken, zijn er ook veel onderzoeken die dit in twijfel trekken. Dit komt omdat de onderzoekstestmethode alleen rekening houdt met de grip op kleine voorwerpen, zoals knikkers en dobbelstenen.

Een groep onderzoekers uit Taiwan, geciteerd door BBC Future, voerde een experiment uit waarin gerimpelde en normale vingergrepen op een ijzeren staaf werden vergeleken, en de resultaten lieten geen significant verschil zien. Gerimpelde vingers vertonen zelfs suboptimale prestaties. Bovendien stelt Mark Changizi, een neurobioloog bij 2AI Labs, dat gedragstests zoals deze moeten worden gedaan voor het grijpen van grote en zware voorwerpen om de voordelen van gerimpelde vingers bij het ondersteunen van gewichtsondersteuning te bewijzen, niet voor fijne motorische bewegingen zoals het optillen van knikkers. Volgens Changizi ligt de sleutel tot het beoordelen van de impact van een gerimpelde huid in beweging, niet in behendigheidstests.

Het is erg moeilijk om de veronderstelling te staven dat elk biologisch kenmerk een aanpassing is, laat staan ​​waarom het is geëvolueerd. De onderzoekers konden echter naar aanwijzingen zoeken om te suggereren dat deze functie bij mensen mogelijk is geëvolueerd als een aanpassingstechniek. We zullen gewoon moeten wachten tot het zich ontwikkelt.