emailvision.org

Mijn eerste miskraamervaring vond plaats toen ik nog maar 10 weken zwanger was. Bloeden vond plaats terwijl ik in het kantoortoilet was. Diezelfde dag werd ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Ik had nooit gedacht dat ik een miskraam zou krijgen, niet één, maar twee keer. De ervaring van herhaalde miskramen is behoorlijk traumatiserend voor mij.

Mijn volgende zwangerschapspoging zal volwassener en gezonder zijn. Dit is mijn verhaal.

Eerste keer miskraam ervaring

Niet lang nadat ik getrouwd was, was ik positief voor zwangerschap. De twee regels zien waarop is geschreven testpakket in de ochtend maakte mijn man en ik absurd gelukkig.

Ik heb hem meteen doorgestuurd naar de gynaecoloog. Ik bleek 4 weken zwanger te zijn.

Ik besefte het niet omdat ik tot nu toe geen symptomen van misselijkheid of ochtendmisselijkheid voelde. Dit ging door in de volgende weken.

Er was geen verandering in mijn dagelijkse bezigheden, naar huis gaan en zoals gewoonlijk met de trein.

Op het moment dat ik 8 weken zwanger was, heb ik weer de controle en echo (echografie) gedaan. Ik kan niet wachten om het hartje van mijn kleintje te horen kloppen en te zien hoe het in mijn buik groeit. Met angstige hoop ging ik naar de gynaecoloog.

Mijn hoop kwam toen echter niet uit. Er was geen geluid van een hartslag te horen, en er werd ook niet gezien dat mijn foetus zich aan het ontwikkelen was. Gewoon een zwart scherm.

De dokter zei dat de baby niet was gezien en dat het geen ernstig probleem was. Dit is gebruikelijk.

Ik weet het, over het algemeen kan het geluid van de hartslag van een baby in de baarmoeder worden gehoord als je 7 weken zwanger bent. Er kwamen meteen verschillende slechte gedachten bij me op, maar ik negeerde ze.

De dokter zei tenslotte dat het geen ernstig probleem was. Ik blijf hopen en bidden dat er niets ergs met mijn baarmoeder gebeurt.

Mijn hoop was de bodem ingeslagen toen ik bloedde toen ik 10 weken zwanger was. De bloeding deed zich voor terwijl ik aan het werk was. Ik ging rechtstreeks vanuit mijn kantoor naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

Ik moest 2 uur wachten tot de dokter kwam. Daarna heb ik een transvaginale echografie gedaan om de toestand van mijn voortplantingsorganen te controleren.

"De foetus van de moeder is weg, alleen de draagzak is nog over", zei de dokter tegen me. Ik werd een miskraam verklaard. Op dat moment wilde ik niet geloven wat ik hoorde.

Ik voelde geen pijn, pijn of brandend maagzuur. Twee keer resultaat testpakket Ik zei ook dat ik nog steeds positief was voor zwangerschap. Ik kan niet geloven dat ik een miskraam heb gehad.

De dokter zei dat ik een curettage moest doen om het resterende weefsel in mijn baarmoeder te reinigen. Hij vervolgde ook dat de resultaten testpakket kan nog steeds positief zijn na een miskraam.

Dit komt doordat het zwangerschapshormoon of HCG (Human Chorionic Gonadotropin) in het lichaam niet helemaal verdwenen is.

Twee dagen later kreeg ik een zwangerschapscurettage. Maar die dag bloedde ik weer. Een bloedstolsel ter grootte van een vuist sijpelde uit mijn lichaam.

De dokter zei dat het mijn zwangerschapszak was en zei dat ik een spontane abortus had gehad.

Spontane abortus is een miskraam zonder voorafgegaan te worden door bepaalde acties die het veroorzaken, zonder medicijnen of curettage.

Toen ik terug ging om de echo te doen, was er niets meer over. Mijn baarmoeder is schoon en een curettage is niet meer nodig.

Tweede miskraam

Na drie maanden van herstel, testte ik in november 2018 opnieuw positief op zwangerschap. Om een ​​herhaalde miskraam te voorkomen, adviseerde de arts me 3 dagen volledig te rusten.

De werksituatie maakte me echter ongemakkelijk om 3 volle dagen vrij te nemen. Uiteindelijk besloot ik maar één dag te rusten. Bovendien voelde ik me toen heel gezond.

De beslissing die ik nam was vruchtbaar later spijt.

Omdat ik het advies van de dokter niet opvolgde, ervoer ik weer iets wat ik probeerde te vermijden. Tegen de tijd dat ik 8 weken zwanger was, had ik bruine vlekken.

Die dag heb ik meteen een transvaginale echografie gedaan. De dokter zei dat de foetus in mijn baarmoeder er nog was, maar het was erg zwak en vatbaar voor een miskraam.

Precies wat de dokter zei. Een paar dagen later bloedde ik weer hevig. Mijn maag doet pijn en het brandend maagzuur is ondraaglijk. Het bloeden hield een week aan.

Volgende zwangerschap

De ervaring van twee miskramen maakte me behoorlijk getraumatiseerd en bang om opnieuw zwanger te worden. De dokter stelde ook voor dat ik de zwangerschap minstens 6 maanden uitstel voor de herstelperiode.

In die tijd gebruikten wij, mijn man en ik, het om het verdriet te behandelen dat werd veroorzaakt door het verlies van een toekomstige baby.

Ik realiseerde me dat hoewel ik bang was, ik niet kon opgeven en opgeven. Bovendien is dit niet alleen mijn persoonlijke probleem, maar ook in het belang van mijn huishouden.

Bij het ingaan van de zevende maand probeerden mijn man en ik opnieuw onze volgende zwangerschap te plannen. Ik wil niet steeds naar beneden gaan en mezelf de schuld geven. Wij geloven dat er een manier is om herhaalde miskramen te voorkomen.

Herhaalde miskraam of herhaalde miskraam is een term voor degenen die 3 keer achter elkaar een miskraam hebben gehad. Deze aandoening is zeldzaam en treft slechts ongeveer 1% van de paren.

Ik nam ook het besluit om te proberen opnieuw zwanger te worden en de baarmoeder zo goed mogelijk te houden.

Ik weet dat eerdere miskramen het risico op een miskraam bij toekomstige zwangerschappen kunnen vergroten.

Daarom heb ik besloten mijn baan op te zeggen. Daarnaast controleer ik regelmatig mijn gezondheid en vruchtbaarheid.

Ik onderging verschillende gezondheidscontroles, beginnend bij het controleren van bloedstolsels, bloedsuikergehalte en TORCH-infecties (toxoplasmose, andere infecties, rubella, cytomegalovirus (CMV) en herpes).

Uit de resultaten van al die tests bleek dat ik in orde en veilig was om weer zwanger te worden

De twee miskramen die ik heb meegemaakt, vonden plaats in het eerste trimester van de zwangerschap. Het kan worden veroorzaakt door een zwakke baarmoeder, bloedstolsels, slechte spermakwaliteit of andere redenen.

De oorzaak van de twee miskramen die ik heb meegemaakt, heb ik echter nooit echt kunnen achterhalen.

Eén ding is zeker, de dokter zei dat de ervaring van eerdere miskramen niet betekende dat mijn kansen om zwanger te worden en te bevallen waren gesloten.

Begin 2020 testte ik opnieuw positief op zwangerschap. Toen ik 5 weken zwanger was, deed ik een transvaginale echografie, maar de foetus in mijn lichaam was niet te zien.

De angst en de schaduw van de vorige miskraam achtervolgden haar. Ik was bezorgd.

Tijdens die zwangerschap kwam ik volledig tot rust. Ik heb nooit een schema gemist voor het nemen van vitamines, bloedverdunners en het altijd eten van voedzaam voedsel.

Bij het volgende controleschema voelde ik me ongemakkelijk. Ik heb mijn best gedaan deze keer. Ik denk niet dat ik het kan accepteren als ik weer faal.

Maar godzijdank kan ik eindelijk de hartslag horen en de ontwikkeling zien van de foetus die ik draag. Ik voel me opgelucht.

Dzikrina Istighfarah Hanun Qoniah (27) vertelt een verhaal voor lezers.

Heb je een interessant en inspirerend zwangerschapsverhaal of -ervaring? Laten we hier verhalen delen met andere ouders.