emailvision.org

Droge mondaandoeningen als gevolg van uitdroging kunnen de speekselklieren in de mond nadelig beïnvloeden en een factor worden bij het toenemen van ziekten die de speekselklieren aantasten. Een daarvan is een speekselklierinfectie of sialadenitis. Waarom is dat en is het gevaarlijk? Kom op, zie de volgende recensie.

Wat is sialadenitis?

Sialadenitis is een infectie die een van de belangrijkste speekselklieren aanvalt, de submandibulaire klier. Deze ziekte kan worden onderverdeeld in twee soorten, namelijk acute (kortdurende) en chronische (langdurige) sialadenitis, die vaak voorkomt bij volwassenen. Maar ook baby's die een week na de geboorte zijn, kunnen deze ziekte krijgen.

Oorzaken en risicofactoren voor sialadenitis

Acute sialadenitis wordt veroorzaakt door bacteriën Staphylococcus aureus en verschillende bacteriën Streptococcus-stammen. Terwijl chronische sialadentitis eerder wordt veroorzaakt door een verstopping dan door een infectie. De verstopping treedt op door een mengsel van zout, eiwit en gekristalliseerd calciumcarbonaat (speekselsteen). Als het steeds erger wordt, veroorzaakt het verminderde speekselproductie en chronische ontstekingen en kan het een andere speekselklier aantasten, namelijk de parotis.

Bovendien zijn uitdroging en een droge mond belangrijke risicofactoren voor sialadenitis. Daarom komt deze aandoening vaker voor bij personen die al ziek zijn of medicijnen gebruiken die een droge mond veroorzaken. Er zijn verschillende medische aandoeningen die ook uw risico op sialadenitis kunnen verhogen, zoals:

• Suikerziekte
• Hypothyreoïdie
• Syndroom van Sjorgen
• Geschiedenis van orale of orale bestraling

Waarom verhoogt een droge mond het risico op sialadenitis?

Speeksel is belangrijk voor het smeren van de mond, helpt bij het slikken, beschermt je tanden tegen bacteriën en helpt bij de vertering van voedsel. Als u uitgedroogd bent, wordt uw mond automatisch droog en zullen uw speekselklieren ook een afname van de speekselproductie ervaren.

Zonder de speekselstroom hopen de bacteriën in de speekselklieren zich op en kunnen ze een infectie veroorzaken. Daarom kan uitdroging die een droge mond veroorzaakt een factor zijn bij het verhogen van het risico op sialadenitis.

Symptomen van sialadenitis

Symptomen van acute sialadentitis kunnen zijn:

• Pijn en zwelling van de aangedane klier, meestal onder de kin
• Er is een zachte knobbel over de aangetaste klier en deze ziet er rood uit
• Als het gebied van de klier wordt gewreven, kan het pus afscheiden (abces)
• Koorts of koude rillingen

Symptomen van chronische sialadentitis kunnen zijn:

• Pijn in het deel van de klier dat wordt aangetast tijdens het eten
• Zwelling kan optreden, maar kan leeglopen
• Pijn bij indrukken

Hoe wordt deze ziekte gediagnosticeerd?

Rapporterend van Verywell.com kan de diagnose acute sialadentitis worden gesteld door te kijken naar de medische geschiedenis, symptomen die verschijnen en een doktersonderzoek. Als uw arts een monster pus van de aangetaste klier kan verkrijgen, kan het monster naar een laboratorium worden gestuurd om de oorzaak van de infectie te bepalen. Deze informatie is nuttig bij het bepalen van de beste behandeling.

Chronische sialadentitis wordt op dezelfde manier gediagnosticeerd als acute sialadentitis, maar er moet meer nadruk op worden gelegd. Beeldvorming met echografie of CT-scan kan nuttig zijn. Ook wanneer door de arts wordt getest of de aangetaste klier wordt gemasseerd, zal deze meestal geen speeksel produceren.

Hoe wordt het behandeld en voorkomen?

Voor de behandeling van sialadenitis kan uw arts antibiotica voorschrijven. Thuis kunt u de huid boven de klier ook met warm water samendrukken en daarna zachtjes masseren. Bij chronische sialadenitis kan een operatie worden uitgevoerd, namelijk het verwijderen van de speekselsteen.

Het herstellen van een goede speekselstroom is ook erg belangrijk bij de behandeling van acute sialadentitis. Dit wordt het beste bereikt door veel te drinken en door dingen te eten, drinken of zuigen die de speekselvloed stimuleren, zoals zuigtabletten of hoestdruppels.

Als u ziek bent en geneesmiddelen gebruikt die een droge mond veroorzaken, moet u met uw arts praten over het overschakelen op een ander geneesmiddel of over andere manieren om deze bijwerking te behandelen.