Maak kennis met cardiotocografie (CTG), een test voor foetale hartslag
Er zijn verschillende zwangerschapstesten die door de moeder moeten worden uitgevoerd, waaronder een cardiotocografie (CTG) of cardiotocografie-test. Cardiotocografie (CTG) is een onderzoek dat wordt uitgevoerd om de gezondheid van de foetus te controleren.
Maar hebben alle zwangere vrouwen een CTG-test nodig? Waar moet ik op letten als ik een cardiotocografische zwangerschapstest wil doen? De volgende recensie zal die vraag voor u beantwoorden.
Wat is cardiotocografie (CTG)?
Cardiotocografie (CTG) is een test om te zien of de hartslag van de baby in een gezonde toestand is of niet.
Dit CTG-onderzoek is ook algemeen bekend als een niet-stresstest.niet-stresstest/NST).
CTG staat ook bekend als een niet-stresstest omdat de baby niet onder stressvolle omstandigheden in de baarmoeder is en er geen behandeling is die hem gestrest maakt.
Meestal kan deze zwangerschapstest ook meten of de bewegingen van de baby in de baarmoeder normaal zijn of niet.
Een gezonde baby zal op zijn bewegingen reageren door zijn hartslag tijdens beweging te verhogen. De hartslag zal afnemen wanneer de baby slaapt of rust.
Normaal gesproken ligt de hartslag van een baby tussen 110 en 160 slagen per minuut en zal deze toenemen als de baby beweegt. Wanneer de baby slaapt, is er echter meestal geen toename van de hartslag.
Een ander doel van de cardiotografie (CTG) -test is om uit te zoeken of de baby in de baarmoeder voldoende zuurstof krijgt of niet uit de placenta.
Wanneer het zuurstofgehalte laag is, reageert de foetus mogelijk niet en vertoont hij normale bewegingen en heeft hij verdere behandeling nodig.
Moeten alle zwangere vrouwen cardiotocografie doen?
Niet alle zwangere vrouwen hebben deze test nodig. Gerapporteerd op de Mayo Clinic-pagina, zijn enkele van de voorwaarden voor moeders die inderdaad worden aanbevolen om cardiotocografie of cardiotocografie (CTG) te doen:
- De beweging van de baby in de baarmoeder wordt langzaam of onregelmatig.
- De moeder voelt dat er een probleem is met de placenta die de bloedstroom naar de baby beperkt.
- U heeft te weinig vruchtwater (oligohydramnion) of te veel (polyhydramnion).
- Moeder is zwanger van een tweeling en ondervindt zwangerschapscomplicaties.
- Zwangere vrouwen hebben zwangerschapsdiabetes, zwangerschapshypertensie en andere medische aandoeningen die de zwangerschap beïnvloeden.
- Moeder had complicaties ervaren bij eerdere zwangerschappen.
- Rhesus-sensibilisatie, dat is wanneer de bloedgroep van de moeder rhesus-negatief is en de bloedgroep van de baby rhesus-positief, dus er is een antigeenaanval in het lichaam die niet zou moeten gebeuren.
- De levertijd die tot 2 weken is uitgesteld.
- De baby lijkt klein of ontwikkelt zich niet normaal.
- De moeder is over de uitgerekende datum (HPL) heen, dus de dokter wil weten hoe lang de baby nog in de baarmoeder kan overleven.
Artsen raden u gewoonlijk aan om een of twee keer per week CTG te doen, sommige zelfs elke dag.
De beslissing van de arts om dit te bepalen, hangt af van de gezondheidstoestand van u en uw baby.
Als de arts bijvoorbeeld vermoedt dat de baby het risico loopt niet genoeg zuurstof te krijgen, kan elke dag een cardiotocografie-test worden gedaan om deze te controleren voordat verdere actie wordt ondernomen.
Wanneer kunnen zwangere vrouwen een CTG-onderzoek doen?
Cardiotocografie of cardiotocografie (CTG) is een onderzoek dat meestal wordt aanbevolen wanneer de zwangerschap het derde trimester van de zwangerschap ingaat.
Volgens de American Pregnancy Association kan CTG na 28 weken zwangerschap worden gedaan.
Dit komt omdat als de zwangerschapsduur het derde trimester niet is ingegaan, de toestand van de foetus zich niet voldoende heeft ontwikkeld om te reageren op het cardiotocografie-onderzoek.
Hoe verloopt het CTG-onderzoeksproces?
Cardiotocografie (CTG) is een zwangerschapstest waarbij twee apparaten aan uw buik worden bevestigd.
Het eerste hulpmiddel is handig voor het meten van de hartslag van de baby en het tweede hulpmiddel is bedoeld voor het bewaken van de samentrekkingen van de baarmoeder.
Cardiotocografie (CTG) onderzoek werd twee keer uitgevoerd, namelijk wanneer de baby rustte en wanneer hij bewoog.
Net zoals je hart sneller beweegt als het actief in beweging is, doet de hartslag van je baby dat ook.
Zwangere vrouwen dienen tijdens dit onderzoek te blijven zitten of liggen.
U hoeft zich geen zorgen te maken, want het CTG- of cardiotocografie-onderzoek duurt niet lang, dat is slechts ongeveer 20-60 minuten.
De arts zal uitzoeken of het hart van de baby sneller klopt als het in de baarmoeder beweegt.
Als de baby binnen 20 minuten niet actief beweegt of slaapt, wordt de CTG weer verlengd in de hoop dat de baby weer actief is om een nauwkeurig resultaat te krijgen.
De arts zal proberen de baby handmatig te stimuleren of door een apparaat op uw buik te plaatsen om een geluid te maken dat de baby aanzet om wakker te worden en te bewegen.
Hoe zien de resultaten van een cardiotocografie eruit?
De resultaten die uit deze zwangerschapstest naar voren komen, zijn reactief of niet-reactief.
Een reactief resultaat geeft aan dat de hartslag van uw baby tijdens buikbewegingen met de verwachte hoeveelheid toeneemt.
Ondertussen, als de resultaten niet reactief zijn, betekent dit dat de hartslag van de baby niet toeneemt. Dit neemt niet toe omdat de baby niet beweegt of er een probleem is.
Als de test is herhaald samen met stimulatie om de baby te laten bewegen, maar de hartslag niet toeneemt (de testresultaten blijven niet-reactief), geeft dit aan dat er een probleem is dat moet worden opgevolgd.
De voorwaarde dat de hartslag van de baby niet wordt verhoogd, is een teken dat de foetus een gebrek aan zuurstof ervaart.
Als gevolg hiervan moeten artsen nader onderzoek doen om erachter te komen of de baby echt zuurstof tekort komt in de baarmoeder.
In sommige gevallen, als de aandoening niet reactief blijft terwijl u 39 weken zwanger bent, kan uw arts onmiddellijk een vroege bevalling aanbevelen.
Als de zwangerschapsduur echter nog geen 39 weken heeft bereikt, zullen de arts en het team verdere controles uitvoeren door te kijken naar het biofysische profiel en onderzoek van contracties om na te gaan wat er tijdens de zwangerschap gebeurt.
