emailvision.org

In verschillende delen van de wereld circuleren veel mythen en bijgeloof over mensen met albinisme (albino). De Afrikaanse cultuur beschouwt mensen met albinisme bijvoorbeeld als een vloek, zelfs bepaalde lichaamsdelen zouden bovennatuurlijke krachten hebben. Dit heeft geleid tot veel gevallen van ballingschap, ontvoering, geweld en moord op kinderen, vrouwen en mannen met albinisme. In Indonesië zelf worden mensen met albinisme vaak aangezien voor 'buitenlanders', ook al zijn ze dat echt Echt Indonesisch bloed.

Hier zijn acht feiten over albinisme die je moet weten, ter herdenking van Wereld Albinisme Dag die elk jaar op 13 juni valt.

De mythen en feiten van albinisme ontrafelen

1. Albinisme is niet het resultaat van kruisingen

Kinderen geboren met albinisme kunnen er 'wit' uitzien vanwege een gebrek aan huidskleurpigment of zelfs helemaal geen pigment, maar ze zijn niet het product van seksuele relaties tussen verschillende rassen. Albinisme is een genetische aandoening die van ouder op kind wordt overgedragen, waarbij een persoon niet het natuurlijke kleurpigment (melanine) in zijn huid, haar en ogen heeft. Dat betekent dat albinisme iedereen kan aanvallen, ongeacht iemands geslacht, sociale status of ras en etniciteit.

Dientengevolge zullen mensen met albinisme - vaak 'albino's' of technisch 'albinoïden' genoemd - een zeer, zeer bleke huid, bijna wit haar en lichtblauwe of soms rode of zelfs paarse ogen hebben (dit komt omdat het rode netvlies zichtbaar is door het oog). doorschijnende iris) voor de rest van zijn leven.

2. Er zijn veel soorten albinime

De medische wereld heeft verschillende soorten albinisme geïdentificeerd, die zich onderscheiden door hun karakteristieke veranderingen in huid-, haar- en oogkleur en door hun genetische oorzaken.

Oculocutaan albinisme type 1 wordt gekenmerkt door wit haar, een zeer bleke huid en lichtgekleurde irissen. Type 2 is meestal minder ernstig dan type 1; De huid is meestal roomwit en het haar kan lichtgeel, blond of lichtbruin zijn. Type 3 omvat een vorm van albinisme genaamd rufous oculocutaan albinisme, dat meestal zwarte of donkere mensen treft. Getroffen personen hebben een roodbruine huid, gember of rood haar en hazelnootkleurige of bruine irissen. Type 4 heeft tekenen en symptomen die vergelijkbaar zijn met die van type 2.

Albinisme is het gevolg van mutaties in verschillende genen, waaronder TYR, OCA2, TYRP1 en SLC45A2. Veranderingen in het TYR-gen veroorzaken type 1; Mutaties in het OCA2-gen zijn verantwoordelijk voor type 2; De TYRP1-mutatie veroorzaakt type 3; en een verandering in het SLC45A2-gen resulteert in type 4. Het gen dat verband houdt met albinisme is betrokken bij de productie van een pigment genaamd melanine, de stof die huid-, haar- en oogkleur geeft. Melanine speelt ook een rol bij het kleuren van het netvlies, wat zorgt voor een normaal zicht. Dat is de reden waarom mensen met albinisme vaak problemen met het gezichtsvermogen hebben.

3. Eén op de 17 duizend mensen in de wereld leeft met albinisme

Albinisme is een zeldzame genetische aandoening die ongeveer 1 op de 17.000 mensen op aarde treft. Gegevens over de prevalentie van albinisme per land zijn echter nog steeds verwarrend. Op basis van gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wordt het aantal gevallen van albinisme in Europa en Noord-Amerika geschat op 1 op 20 duizend mensen, terwijl het cijfer in Sub-Sahara Afrika varieert van 1 per 5 duizend mensen tot 1 per 15 duizend mensen. In sommige delen van Afrika zou het cijfer zelfs nog hoger kunnen zijn, tot 1 op de 3 duizend mensen.

4. Dieren en planten kunnen ook albinisme hebben

Albinisme komt zelfs voor in het planten- en dierenrijk. In het geval van dieren is albinisme niet dodelijk. Albinodieren kunnen echter problemen krijgen met het gezichtsvermogen, waardoor het voor hen moeilijk wordt om op voedsel te jagen en zichzelf tegen schade te beschermen. Daarom kan hun overlevingspercentage lager zijn dan dat van normale dieren van dezelfde soort. Witte tijgers en witte walvissen zijn voorbeelden van albinodieren waarvan bekend is dat ze exotisch zijn vanwege hun verschillende en ongewone huidskleuren.

Albinoplanten hebben echter meestal een korte levensduur vanwege een gebrek aan pigment dat het proces van fotosynthese kan bedreigen. Albinoplanten overleven meestal slechts minder dan 10 dagen.

5. Mensen met albinisme zijn vatbaar voor huidkanker

Het "witte" uiterlijk dat voortkomt uit albinisme wordt veroorzaakt door een gebrek aan melanine. Hoewel mensen geen melanine nodig hebben om te overleven, kan een tekort aan deze stof op zich al gezondheidsproblemen veroorzaken, omdat melanine de huid helpt beschermen tegen UVA- en UVB-straling van zonlicht. Mensen met albinisme synthetiseren vitamine D vijf keer sneller dan mensen met een donkere huidskleur. Omdat vitamine D wordt geproduceerd wanneer ultraviolet-B-stralen de huid binnendringen, betekent het gebrek aan pigmentatie dat licht gemakkelijker in de huid kan komen en in de huid kan sijpelen.

Dit betekent dat iemand met albinisme twee keer zoveel kans heeft om te verbranden, zelfs op een koele dag, dan iemand met meer normale melaninespiegels. Het betekent ook dat mensen met albinisme een hoger risico hebben op het ontwikkelen van melanoom huidkanker.

6. Mensen met albinisme hebben een visuele beperking

Hoewel mensen met albinisme meestal roze of rode ogen hebben, kan de kleur van de iris variëren van lichtgrijs tot blauw (meest voorkomend) en zelfs bruin. De roodachtige tint komt van licht dat door de achterkant van het oog wordt gereflecteerd, op dezelfde manier waarop het flitslicht van een camera soms beelden met rode ogen produceert.

Afwijkingen komen niet alleen voor in het fysieke uiterlijk van de ogen. Mensen met albinisme hebben vaak problemen met het gezichtsvermogen door een gebrek aan het pigment melanine in het netvlies. Naast het "kleuren" van huid en haar, speelt melanine ook een rol bij het kleuren van het netvlies, wat zorgt voor een normaal zicht. Dat is de reden waarom ze min- of plus-ogen kunnen hebben en mogelijk hulp bij het zien nodig hebben.

Andere oogproblemen die verband houden met albinisme zijn oogtrekkingen (nystagmus) en gevoeligheid voor licht (fotofobie). Sommige soorten oculaire versies van albinisme die van moeder op kind worden overgedragen, kunnen ernstig genoeg zijn om permanente blindheid te veroorzaken.

7. Inteelt is een risicofactor voor albinisme

Incest (incest) tussen naaste neven, broers en zussen en ouders-kinderen heeft een zeer hoog risico om albinisme bij hun nakomelingen te erven. Dit komt omdat albinisme een autosomaal recessieve ziekte is.

Deze ziekte zal alleen verschijnen wanneer een kind wordt geboren uit een vader en een moeder die beide dit defecte gen hebben. Dit betekent dat jullie allebei het defecte melanine-makende gen dragen omdat het rechtstreeks van je ouders is doorgegeven, en een kans van 50 procent hebben om het defecte gen door te geven aan je kind, zodat hun volgende nakomelingen later een kans van 25 procent hebben om albinisme hebben. Ondertussen, als slechts één partij het albinisme-gen heeft, zal het kind het niet erven.

Niet alle albino's zijn echter het resultaat van incestueuze huwelijken. Er is geen sterk medisch bewijs dat suggereert dat incest de enige oorzaak is van albinisme. Albinisme treedt op wanneer er een mutatie of genetische schade is in het DNA van een persoon. Maar tot nu toe is niet gevonden wat de exacte oorzaak van de genschade is.

8. Albinisme is niet te genezen

Er is geen wondermiddel bekend dat albinisme kan genezen, maar er zijn enkele eenvoudige veranderingen in levensstijl of behandelingen om de kwaliteit van leven van mensen met albinisme te verbeteren. Verminderd zicht en oogaandoeningen kunnen worden behandeld door directe blootstelling aan licht te verminderen, door een bril te dragen of door een operatie te ondergaan, en mogelijke huidproblemen kunnen worden voorkomen/behandeld door regelmatig een zonnebrandcrème met SPF 30 en andere beschermende items (bijv. overhemd en broek met mouwen, hoed, zonnebril, enz.).