emailvision.org

Heb je ooit gehoord van een conversiestoornis? Conversiestoornis is een ziekte die de werking van het zenuwstelsel aantast, maar niet wordt geassocieerd met neurologische aandoeningen of andere ziekten. Symptomen kunnen optreden in episodes die tijdelijk zijn of lang kunnen aanhouden. Bekijk de volgende recensie om de conversiestoornis te leren kennen.

Conversiestoornis is een ziekte die het zenuwstelsel aantast

Conversiestoornis is een psychiatrische aandoening waarbij een persoon fysieke symptomen ervaart, zoals verlies van controle over het functioneren van het zenuwstelsel, en deze symptomen zijn niet geassocieerd met een andere ziekte. Deze aandoening staat ook bekend als functionele neurologische aandoening, die verwijst naar een abnormale werking van het centrale zenuwstelsel. Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Rapportage van Medical News Today, de oorzaak van deze ziekte is niet met zekerheid bekend. Onderzoekers zijn echter van mening dat de aandoening ontstaat als een fysieke reactie op mentaal, fysiek of psychologisch trauma. Triggers voor symptomen zijn onder meer:

• Er is een gespannen incident
• Het ervaren van emotioneel trauma, stress of fysiek trauma
• Er is een verandering in de hersenfunctie, of het nu in de structuur, cellen of chemische reacties in het lichaam is

Mensen die deze ziekte hebben, zullen meestal fysieke symptomen ervaren in een poging om het conflict dat wordt gevoeld of gedacht te overwinnen. Een vrouw die bijvoorbeeld een hekel heeft aan geweld en denkt dat ze geen geweld zal gebruiken, voelt plotseling gevoelloosheid in haar handen als ze erg boos is en iemand anders wil slaan. In plaats van zichzelf toe te staan ​​iemand te slaan, zal hij een fysiek symptoom voelen, namelijk gevoelloosheid in zijn hand.

Wat zijn de symptomen van een conversiestoornis?

Hieronder volgen symptomen van een conversiestoornis die de beweging en lichaamsfunctie beïnvloeden, zoals:

• Zwak
• Tijdelijke verlamming van handen en voeten
• Verlies van evenwicht
• Hartinfarct
• Moeite met slikken, alsof er iets in de keel zit
• Moeite met lopen
• Ongecontroleerde beweging van lichaamsdelen of trillen (tremor)
• Flauwvallen (niet-epileptische aanvallen)

Enkele van de symptomen die de zintuigen beïnvloeden zijn:

• Verlies van tactiele sensatie (verdoofdheid)
• Visuele stoornissen, waaronder dubbelzien of blindheid
• Verminderde communicatie, inclusief stemverlies of veranderingen in articulatie
• Gehoorverlies, inclusief moeite met horen of helemaal niet kunnen horen

Elke patiënt ervaart symptomen die van aard kunnen variëren en kunnen mild of ernstig zijn. Het kan tijdelijk zijn, het kan voor een lange tijd zijn. Als gevolg hiervan wordt het vermogen van het lichaam om normaal te functioneren verstoord. De ernst of handicap veroorzaakt door een conversiestoornis kan vergelijkbaar zijn met die van mensen met andere vergelijkbare medische aandoeningen.

Mensen met een risico op conversiestoornis zijn mensen met aandoeningen, zoals:

• Een voorgeschiedenis hebben van neurologische aandoeningen of aandoeningen zoals epilepsie, migraine of bewegingsstoornissen
• Een dissociatieve stoornis hebben (verminderd geheugen, identiteit, bewustzijn en perceptie)
• Een persoonlijkheidsstoornis hebben (onvermogen om gevoelens en gedragingen te beheersen die in bepaalde sociale situaties worden verwacht)
• Een psychische aandoening hebben, zoals een angststoornis
• Een geschiedenis hebben van seksuele intimidatie of fysiek misbruik

Als u de genoemde symptomen ervaart, ga dan onmiddellijk naar de arts om de oorzaak van de symptomen te achterhalen en de juiste behandeling te krijgen.

Hoe wordt de conversiestoornis gediagnosticeerd?

Voor deze aandoening wordt geen standaardtest uitgevoerd. Volgens Medline Plus zullen patiënten met deze aandoening echter worden gediagnosticeerd met behulp van de criteria die zijn uiteengezet in de Richtlijnen voor de classificatie en diagnose van psychische stoornissen (PPDGJ), waaronder:

• Verlies van controle over beweging of zintuiglijke symptomen
• Symptomen verschijnen na een traumatische of stressvolle gebeurtenis
• Symptomen die verschijnen, kunnen niet medisch worden verklaard
• Symptomen interfereren met uw dagelijkse activiteiten

De diagnose wordt gesteld door alle aanwezige symptomen te betrekken en een neurologische medische aandoening of andere ziekte uit te sluiten die de symptomen kan veroorzaken. Bij het testen zijn neurologen, psychiaters en andere professionals in de geestelijke gezondheidszorg betrokken.

Patiënten zullen worden aanbevolen om medische tests uit te voeren, zoals: scannen, reflextests, bloeddruk en een elektro-encefalogram (EEG) dat hersenactiviteit registreert en kan helpen bij het bepalen van de oorzaak van een neurologische aandoening.

Hoe wordt een conversiestoornis behandeld?

De behandeling van deze ziekte wordt afgestemd op de symptomen die de patiënt ervaart en de mogelijke triggers. De behandeling wordt meer gedaan om de stress of het trauma waarmee de patiënt wordt geconfronteerd te beheersen. Afhankelijk van de behoeften van de patiënt, omvat de behandeling:

Fysieke of ergotherapie

Het overwinnen van eventuele stoornissen in het bewegingssysteem, verlamming, spierzwakte of mobiliteit. Een geleidelijke toename van lichaamsbeweging kan de fysieke mogelijkheden van de patiënt verbeteren.

Logopedie

Communicatiestoornissen overwinnen, namelijk bij het spreken.

CGT-therapie

Gedrags- en cognitieve therapie, ook wel CGT-therapie genoemd, helpt patiënten om positief en negatief gedrag te herkennen en traint patiënten om met traumatische gebeurtenissen om te gaan.

Hypnotherapie

Hypnotherapie is het proces van het implanteren van suggesties in het onderbewustzijn van een persoon, door je geest volledig te hypnotiseren of te focussen. Tijdens hypnotherapie krijgt u suggesties of suggesties met betrekking tot symptomen en hoe u met deze stoornis kunt omgaan.

Patiënten krijgen meestal medicijnen die ook worden gebruikt voor depressie, angststoornissen en slapeloosheid. Patiënten moeten routinematige zorg uitvoeren om het herstel te controleren en de geschiktheid van de uitgevoerde behandeling te bepalen.