emailvision.org

Een voedingssonde is een apparaat dat wordt gebruikt om voedingsstoffen rechtstreeks in de maag te brengen van een persoon die zijn eigen voedsel niet kan doorslikken.

Enkele veelvoorkomende redenen waarom iemand een voedingssonde nodig heeft, zijn:

• ineffectief slikmechanisme
• in coma of vegetatief
• kanker van het hoofd en de nek, dus niet in staat om te slikken
• chronisch verlies van eetlust als gevolg van ernstige ziekte of letsel

Er zijn drie hoofdtypen voedingssondes, namelijk:

Nasogastrische: Deze voedingssonde, ook wel NG-sonde genoemd, is minder invasief dan een G- of J-sonde (zie hieronder) en wordt slechts tijdelijk gebruikt. De maagsonde is dun en kan gemakkelijk vanuit de neus, door de slokdarm en in de maag worden neergelaten en kan er gemakkelijk uit worden getrokken. Omdat ze dun zijn, raken deze slangen vaak verstopt en hebben ze een nieuw inzetstuk nodig. Het gebruik van deze buizen is echter ook in verband gebracht met sinusitis en andere infecties. Hoe dan ook, deze sonde is de gemakkelijkste en meest betrouwbare manier om patiënten te voeden die moeite hebben met slikken in het ziekenhuis.

Maagbuizen: Ook bekend als een G-sonde of PEG-sonde, is een maagsonde een permanent (maar omkeerbaar) type voedingssonde. Het plaatsen van een G-tube vereist een kleine operatie waarbij een G-tube rechtstreeks vanuit de huid van de buik in de buik wordt ingebracht. Deze buis wordt in de buik geplaatst met een opgerolde draad, gewoonlijk een "pigtail" genoemd, of met een kleine heteluchtballon. Deze operatie is veilig, maar kan in een klein percentage complicaties veroorzaken, zoals bloedingen en infecties.

jejunostomie buizen: Ook bekend als een J-buis of PEJ-buis, is een jejunostomiebuis vergelijkbaar met een G-buis, maar eindigt in de dunne darm, zodat deze door de maag gaat. Dit geldt met name voor mensen van wie de magen een verminderd vermogen hebben om voedsel in de darmen te verplaatsen vanwege een slechte beweeglijkheid. Het wordt ook vaak gebruikt bij mensen met gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) en bij mensen met obesitas.

Wanneer is het gebruik van een voedingssonde echt nuttig?

Voedingsslangen zijn vooral nuttig voor mensen die niet in staat zijn om zichzelf te voeden als gevolg van een acute ziekte of operatie, maar toch een kans hebben om te herstellen. Voedingssondes helpen ook patiënten die tijdelijk of permanent niet kunnen slikken, maar een normale of bijna normale functie hebben. In dergelijke gevallen kan een voedingssonde de enige manier zijn om de broodnodige voeding of medicatie te geven.

Helpen voedingssondes overlevenden van een beroerte?

Voedingsslangen kunnen overlevenden van een beroerte helpen. Studies hebben aangetoond dat tot 50% van alle gehospitaliseerde patiënten met een beroerte aanzienlijk ondervoed is. Belangrijker is dat aanvullende onderzoeken hebben aangetoond dat het voorkomen van ondervoeding door patiënten in de vroege fase van een acute beroerte via een voedingssonde te voeden, hun herstel verbetert in vergelijking met patiënten die geen sonde gebruiken. Het type buis dat vaak wordt gebruikt in de eerste 30 dagen van een beroerte is de NG-buis.

In sommige gevallen kan het gebruik van een voedingssonde zeer controversieel zijn. Deze omvatten het volgende:

• Een permanente voedingssonde inbrengen bij een persoon die in coma is vanwege een progressieve en dodelijke ziekte (zoals uitgezaaide kanker) die binnenkort zal eindigen
• Een permanente voedingssonde plaatsen bij een persoon die door ziekte niet in staat is zijn of haar verlangens te uiten, maar die eerder zei dat hij of zij niet door een sonde gevoed zou willen worden
• Het inbrengen van een permanente voedingssonde bij een comateuze patiënt die ernstig hersenletsel heeft en geen kans op herstel heeft, maar alleen kan overleven op kunstvoeding
• Een voedingssonde aanbrengen op een persoon die heeft getekend of vastgesteld dat hij nooit meer via een voedingssonde gevoed wil worden.

Helaas verliepen grondige discussies tussen artsen en families over deze kwestie niet zoals ze zouden moeten. Veel artsen haasten zich om een ​​voedingssonde te laten inbrengen, en veel gezinnen haasten zich om akkoord te gaan zonder de voordelen en gevolgen van een permanente voedingssonde volledig te begrijpen.