emailvision.org

Muggen zijn insecten die ziekten op mensen kunnen overbrengen. Een type ziekte dat door muggenbeten kan worden overgedragen, is: gele koorts of gele koorts. Lees hieronder voor een volledig overzicht van deze ziekte, van symptomen, wijzen van overdracht tot genezing.

Wat is gele koorts?

Gele koorts of gele koorts is een acute virale infectie die wordt overgedragen door muggen. Het woord "geelzucht" in de term verwijst naar geelzucht die sommige patiënten treft.

Het virus dat deze aandoening veroorzaakt, wordt aangetroffen in tropische gebieden van Afrika, Zuid-Amerika en Midden-Amerika.

Indien geïnfecteerd bij mensen, kan het gelekoortsvirus de lever en andere inwendige organen beschadigen en dodelijk zijn.

Hoe vaak komt deze ziekte voor?

In totaal 47 landen in Afrika en Zuid- en Midden-Amerika zijn endemische gebieden voor deze aandoening.

Op gegevens gebaseerd onderzoek in Afrika, genoemd door de WHO, toonde aan dat er 84.000-170.000 ernstige gevallen waren en 29.000-60.000 doden.

Soms kunnen toeristen die het gebied bezoeken de ziekte naar een ander land brengen. Om overdracht te voorkomen, eisen veel landen gelekoortsvrije vaccinatietekens voordat visa worden afgegeven. Vooral als toeristen komen of hebben bezocht endemische gebieden voor gele koorts.

De WHO schat ook elk jaar 200.000 gevallen van deze ziekte wereldwijd. De incidentie van deze ziekte neemt toe als gevolg van verminderde immuniteit tegen infecties bij de lokale bevolking, ontbossing, klimaatverandering en hoge verstedelijking.

In de vorige eeuw (17 tot 19) heeft de aandoening zich verspreid naar Noord-Amerika en Europa. Het veroorzaakte een grote epidemie die de economie en ontwikkeling ontwrichtte en (in sommige gevallen) bevolkingsgroepen vernietigde.

Wat zijn de tekenen en symptomen van gele koorts?

De naam gele koorts komt van de twee belangrijkste symptomen: koorts en een gelige huid.

Vergeling treedt op als gevolg van leverbeschadiging, hepatitis. Bij sommige mensen heeft de ziekte geen vroege tekenen.

Voor sommige anderen verschijnen de eerste symptomen echter 3 tot 6 dagen na blootstelling aan het virus door een muggenbeet.

Als de infectie de acute fase is ingegaan, kunt u tekenen en symptomen krijgen zoals:

• Koorts
• Hoofdpijn
• Spierpijn, vooral in de rug en knieën
• Gevoelig voor licht
• Misselijkheid, braken of beide
• Verlies van eetlust
• Duizelig
• Rode ogen, gezicht of tong.

Deze tekenen en symptomen verbeteren en verdwijnen meestal binnen een paar dagen.

Hoewel tekenen en symptomen 1 of 2 dagen na de acute fase kunnen verdwijnen, kunnen sommige mensen met acute symptomen de toxische fase ingaan.

In deze fase keren acute tekenen en symptomen terug, verergeren ze zelfs en worden ze levensbedreigend, zoals:

• Geelverkleuring van de huid en het wit van de ogen
• Buikpijn en braken, soms bloed
• Minder plassen
• Bloeden uit neus, mond en ogen
• Langzame hartslag
• Lever- en nierfalen
• Hersendisfunctie, waaronder delirium, toevallen en coma.

De toxische fase van de ziekte kan dodelijk zijn en tot de dood leiden.

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet zijn vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Wanneer moet ik een dokter zien?

Voordat u op reis gaat

• Maak vier weken of langer voor uw reis een afspraak met uw arts als u naar een gebied reist waar veel gele koorts voorkomt, zodat u kunt bespreken of u het vaccin nodig heeft.
• Als u minder dan 4 weken de tijd heeft om u voor te bereiden, neem dan toch contact op met uw arts. In het ideale geval kunt u ten minste 3 tot 4 weken voordat u naar een gebied reist waar de ziekte aanwezig is, gevaccineerd blijven om het vaccin de tijd te geven om te werken. Uw arts zal u helpen bepalen of u een vaccin nodig heeft en kan u advies geven over hoe u gezond kunt blijven in het buitenland.

Na het reizen

• Zoek onmiddellijk medische hulp als u onlangs naar een gebied bent gereisd waar gele koorts voorkomt en u tekenen of symptomen krijgt van de vergiftigingsfase van gele koorts.
• Bel uw arts als u milde symptomen ervaart nadat u naar een gebied bent gereisd waar de ziekte aanwezig is.

Wat veroorzaakt gele koorts?

Deze ziekte wordt meestal op mensen overgedragen door de beet van een geïnfecteerde Aedes aegypti-mug.

Mensen kunnen gele koorts niet verspreiden door toevallig contact, hoewel het kan worden overgedragen via bloed met besmette naalden.

Verschillende soorten muggen dragen het virus bij zich, sommige gedijen goed in stedelijke gebieden, andere in bosgebieden.

Muggen die in het bos gedijen, brengen ook gele koorts over op apen die de gastheren zijn van de ziekte.

Verwijzend naar de CDC-pagina, behoort het gelekoortsvirus tot het flavivirus-geslacht dat via muggen wordt overgedragen met de soort Aedes en Haemagogus .

Muggensoorten leven in verschillende habitats, sommige rond het huis (huisdieren), in het bos (wild) en in beide (semi-huisdieren).

Er zijn drie soorten transmissiecycli, namelijk:

1. Sylvatische cyclus (bos)

In tropische regenwouden worden apen, die de belangrijkste bron van virusnesten vormen, gebeten door wilde muggen van de soorten Aedes en Aedes. Haemogogus , die het virus op andere apen overdraagt.

Soms worden mensen die werken of het bos in reizen, gebeten door geïnfecteerde muggen en lopen ze de ziekte op.

2. Cyclus tussenliggend (savanne in Afrika)

Bij dit type overdracht infecteren demi-huismuggen apen en mensen. Verhoogde interactie tussen mensen en geïnfecteerde muggen zorgt voor een toename van de overdracht.

De ontwikkeling van een uitbraak kan ook in veel afzonderlijke dorpen plaatsvinden. Dit is het meest voorkomende type uitbraak in Afrikaanse landen.

3. Stedelijke (stedelijke) cyclus

Grote epidemieën ontstaan ​​wanneer geïnfecteerde mensen het virus naar dichtbevolkte gebieden met hoge muggendichtheid brengen Aedes aegypti .

Dit kan verergeren wanneer de meeste mensen een laag of niet-bestaand immuunsysteem hebben omdat ze nooit zijn gevaccineerd of zijn blootgesteld aan gele koorts.

In deze toestand brengt de geïnfecteerde mug het virus over van mens op mens.

6 soorten ziekten die het vaakst worden overgedragen door muggenbeten

Welke factoren verhogen mijn risico op gele koorts?

U loopt mogelijk risico als u naar een gebied reist waar muggen het gelekoortsvirus bij zich dragen.

Deze gebieden omvatten Afrika bezuiden de Sahara en Zuid- en Noord-Amerika.

Hoewel er geen recente meldingen zijn van geïnfecteerde mensen in het gebied, betekent dat niet dat u geen risico loopt.

Het is mogelijk dat de lokale bevolking is ingeënt en beschermd tegen de ziekte, of dat gevallen van gele koorts niet officieel zijn ontdekt en gemeld.

Iedereen kan besmet zijn met het virus, maar volwassenen lopen een groter risico op het ontwikkelen van een ernstige ziekte.

Hoe diagnosticeren artsen gele koorts?

Het diagnosticeren van gele koorts op basis van tekenen en symptomen is moeilijk omdat aan het begin van deze aandoening de infectie de symptomen van malaria, tyfus, knokkelkoorts en andere hemorragische koortsen kan nabootsen.

Om uw aandoening te diagnosticeren, zal uw arts naar uw medische en reisgeschiedenis vragen en een bloedmonster nemen om te testen.

Inspectie polymerasekettingreactie (PCR) in uw bloed en urine kan soms de vroege stadia van de ziekte detecteren. In de volgende fase zijn testen van het immuunsysteem nodig (ELISA en PRNT).

Hoe gele koorts te behandelen?

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Er is geen bewezen antivirale behandeling om deze ziekte te behandelen. De behandeling omvat meestal ondersteunende zorg in het ziekenhuis, zoals:

• Biedt vloeistoffen en zuurstof
• Zorg voor een normale bloeddruk
• Bloedverlies vervangen
• Zorg voor dialyse voor nierfalen
• Overwin andere infecties die zich voordoen
• Sommige mensen krijgen plasmatransfusies ter vervanging van bloedeiwitten die bloedstolsels veroorzaken.

Als u deze ziekte heeft, zal uw arts u aanraden binnen te blijven, uit de buurt van muggen, om verspreiding van de ziekte te voorkomen.

Als je gele koorts hebt gehad, ben je er waarschijnlijk de rest van je leven immuun voor.

Wat zijn de huismiddeltjes voor gele koorts?

Hoewel er geen specifieke behandeling is voor gele koorts, wordt ondersteunende zorg thuis niet aanbevolen.

Bezoekers van endemische gebieden voor gele koorts lopen ook risico op andere gevaarlijke aandoeningen en moeten onmiddellijk medische hulp inroepen als koorts optreedt. Naast gele koorts kan malaria tot 1 jaar later optreden, ongeacht preventie.

Er zijn geen effectieve huismiddeltjes voor gele koorts en patiënten moeten onmiddellijk medische hulp inroepen en de instructies zorgvuldig opvolgen.

Hoe gele koorts voorkomen?

Hier zijn enkele preventieve maatregelen die het risico op het krijgen van gele koorts oftewel gele koorts:

1. Vaccinatie

Vaccinatie is het belangrijkste bij het voorkomen van gele koorts.

Het is aangetoond dat vaccins veilig, gemakkelijk en in lage doses zijn om u op de lange termijn tegen de ziekte te beschermen.

Er worden verschillende vaccinatiestrategieën gebruikt om gele koorts en de overdracht ervan te voorkomen. Routinematige immunisatie van zuigelingen en vaccinatiecampagnes worden uitgevoerd om de bescherming in risicolanden te vergroten.

In risicogebieden waar de vaccinatiegraad laag is, is een snelle herkenning en bestrijding van uitbraken door middel van massale immunisatie essentieel.

Het is belangrijk om het grootste deel van de risicopopulatie te vaccineren om regionale uitbraken te voorkomen.

Mensen die gewoonlijk worden ontmoedigd om zich te laten vaccineren, zijn:

• Baby's jonger dan 9 maanden.
• Zwangere vrouwen, tenzij er een uitbraak van gele koorts is en het risico op infectie hoog is.
• Mensen met ernstige allergieën voor ei-eiwit.
• Mensen met ernstige immuundeficiëntie als gevolg van hiv/aids-symptomen of andere oorzaken, of die een thymusaandoening hebben.

2. Bescherming tegen muggenbeten

Naast het krijgen van het vaccin, kunt u gele koorts voorkomen door uzelf te beschermen tegen muggenbeten. Hier is hoe:

• Vermijd niet-essentiële buitenactiviteiten wanneer muggen actief zijn.
• Draag lange mouwen en een lange broek als u naar door muggen geteisterde gebieden reist.
• Verblijf in een kamer met airconditioning of een kamer met een goed luchtfilter.
• Als uw accommodatie geen luchtcirculatie of airconditioning heeft, gebruik dan klamboes. Een met insecticide behandeld net biedt extra bescherming.

Gebruik de volgende twee dingen om muggen af ​​​​te weren met muggenspray:

Muggenspray voor goederen

Breng een muggenspray met permethrine aan op je kleding, schoenen, kampeerspullen en muskietennetten. Je kunt ook kleding en kampeerspullen kopen die met permethrin worden geleverd. Permethrin mag nooit in contact komen met uw huid.

Muggenspray voor de huid

Producten met actieve ingrediënten, zoals DEET, IR3535 of picaridine zorgen voor langdurige huidbescherming. Kies een concentratie op basis van de beschermingsduur die u nodig heeft. Hoe hoger de concentratie, hoe langer het effect zichtbaar zal zijn.

Houd er rekening mee dat chemische insectenwerende middelen bijziend kunnen zijn. Gebruik zoveel als nodig is als u niet thuis bent.

Gebruik DEET niet op de handen van kleine kinderen of zuigelingen jonger dan twee maanden. U kunt uw kind beschermen met een klamboe of hoes.

3. Vectorbesturing

Het risico dat gele koorts in stedelijke gebieden wordt overgedragen, kan worden verminderd door de mogelijkheid voor het kweken van muggen te elimineren, onder meer door muggenlarven uit te roeien in wateropslagcontainers en op plaatsen waar water zich verzamelt.

Toezicht en bestrijding van vectoren is een onderdeel van door vectoren overgedragen preventie en bestrijding, met name voor de beheersing van transmissie in epidemische situaties.

Voor gele koorts richt de vectorbewaking zich op Aedes aegypti en andere Aedes-soorten. Dit zal helpen om te laten zien waar er een risico is op stedelijke uitbraken.

Door de verspreiding van muggen in een land te begrijpen, kan dat land prioriteit geven aan het verbeteren van bewaking, screening en vectorbestrijding in een bepaald gebied.

Momenteel is het gezondheidsarsenaal dat veilige, efficiënte en kosteneffectieve insecticiden biedt nog steeds beperkt. Dit komt door de resistentie van de belangrijkste vectoren tegen veel voorkomende insecticiden. Daarnaast kan het ook vanwege veiligheidsredenen of het hoge inschrijfgeld zijn.

4. Epidemische paraatheid en reactie

Snelle detectie van gele koorts en snelle reactie door middel van noodvaccinatiecampagnes zijn van cruciaal belang voor het beheersen van uitbraken.

De WHO beveelt aan dat risicolanden ten minste één nationaal laboratorium hebben dat bloedonderzoek naar gele koorts uitvoert. Een bevestigd geval van gele koorts bij een niet-gevaccineerde populatie wordt als een uitbraak beschouwd.

Bevestigde gevallen in elke context moeten volledig worden onderzocht. Het onderzoeksteam moet de uitbraak beoordelen en erop reageren met noodmaatregelen en een immunisatieplan voor de lange termijn.

Bestrijd samen COVID-19!

Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!