emailvision.org

Als u voelt of vermoedt dat u symptomen van kanker heeft, kunt u er zeker van zijn dat u naar een arts gaat. Meestal stelt de arts eerst een diagnose, bijvoorbeeld door bloed-, urine- of weefselonderzoek op uw lichaam te doen. Het doel, tumormarkers in het lichaam te zoeken. Wat zijn dan tumormarkers? Bekijk hieronder de volledige uitleg.

Wat zijn tumormarkers?

Tumormarkers zijn stoffen of eiwitten die te vinden zijn in het bloed, de urine of weefselcellen in het lichaam van mensen met kanker of tumoren. Meestal produceren kankercellen of tumorcellen deze stof. Aan de hand van deze stoffen kunnen artsen bepalen hoe agressief de tumor of kanker is, of de aandoening kan reageren op behandeling.

Daarom zal de arts een bloedonderzoek of urineonderzoek doen om deze stof in uw lichaam op te sporen. In feite zijn tumormarkers op dit moment niet beperkt tot eiwitten of stoffen die door kankercellen worden geproduceerd. Er zijn echter ook veranderingen in het genetische materiaal (DNA, RNA) geassocieerd met bepaalde kankers.

Veranderingen in genetisch materiaal kunnen ook fungeren als tumormarkers bij het bepalen van de ontwikkeling van een ziekte, het type kankerbehandeling dat wordt uitgevoerd en het vroegtijdig opsporen van kanker. In feite kan de meest geavanceerde technologie meerdere genetisch materiaal tegelijkertijd testen.

Dit kan zeker meer informatie geven over de kenmerken van de tumor. Welnu, er zijn veel soorten tumormarkers die u moet kennen. Sommige van deze stoffen worden geassocieerd met slechts één type kanker, maar andere worden geassocieerd met meerdere soorten kanker tegelijk.

Gebruik van tumormarkers

Tumormarkers kunnen worden gebruikt voor een verscheidenheid aan kankerdiagnose en follow-upbehoeften. Toch gebruiken artsen meestal niet alleen tumormarkers, maar samen met andere tests die kunnen helpen bij het verstrekken van aanvullende informatie met betrekking tot de toestand van de patiënt:

1. screening

Eigenlijk is het gebruik van deze stof niet geschikt voor: screening, omdat deze stoffen meestal minder gevoelig en specifiek zijn om de toestand van de patiënt te beschrijven. Er zijn echter bepaalde voorwaarden wanneer deze stof nuttig kan zijn voor het proces screening of vroege opsporing van kanker.

Meestal zullen artsen tumormarkers gebruiken bij screening bij patiënten met een hoog risico op het ontwikkelen van kanker. Bijvoorbeeld patiënten met een medische familiegeschiedenis die verband houdt met kanker of specifieke risicofactoren die verband houden met bepaalde soorten kanker.

2. Diagnose:

Als u al symptomen van bepaalde vormen van kanker vertoont, zoals symptomen van hersenkanker, kan de aan- of afwezigheid van tumormarkers in het lichaam helpen om de aan- of afwezigheid van de kanker op te sporen.

Niet alleen dat, de aanwezigheid van deze stof kan artsen meestal helpen om ervoor te zorgen dat de aandoening die u ervaart kanker is, en niet een andere ziekte met symptomen die lijken op de kanker die u ervaart.

3. Ernst

Als uw arts zegt dat u een bepaalde vorm van kanker heeft, zoals borstkanker, kunnen tumormarkers de arts helpen de ernst (stadium) van de ziekte te bepalen.

Met deze stof kunnen artsen erachter komen of uw kanker is uitgezaaid of uitgezaaid naar andere weefsels en organen van het lichaam of niet. Zo niet, welk stadium van kanker heeft u gehad en zo ja, hoe ernstig verspreidt het zich?

4. Prognose

Tumormarkers kunnen ook door artsen worden gebruikt om te bepalen hoe agressief de kankercellen in uw lichaam zijn. Het kan ook helpen met de waarschijnlijkheid van de ernst van de kanker.

Op die manier kan de arts ook bepalen hoe groot de kans is dat u herstelt als u voor deze kanker wordt behandeld.

5. Behandelingsopties

Verschillende soorten tumormarkers kunnen artsen helpen bij het bepalen van de juiste en effectieve behandelingsopties voor kankerpatiënten. Er is echter nog meer onderzoek nodig om ervoor te zorgen dat deze stof wordt gebruikt om het type behandeling te bepalen.

6. Controleer de behandelresultaten

Artsen kunnen deze stof ook gebruiken om uw toestand na de behandeling te controleren. Meestal kan de arts aan de hand van deze stof het succespercentage bepalen van de behandeling die u ondergaat.

Als de niveaus van deze stoffen afnemen, betekent dit dat de behandeling succesvol is. Als de spiegels van deze tumormarkers echter niet veranderen, betekent dit dat de arts het type behandeling dat u gebruikt moet beoordelen.

Niet alleen dat, artsen kunnen er ook achter komen of er een mogelijkheid is dat kanker terugkeert of niet na een succesvolle behandeling. Als de niveaus van deze stoffen vóór de behandeling stijgen, na de behandeling afnemen, maar na verloop van tijd weer toenemen, bestaat de kans dat de kanker terugkeert.

Soorten tumormarkers

Er zijn verschillende soorten tumormarkers die de aan- of afwezigheid van verschillende soorten kanker kunnen bepalen. Hier is een volledige uitleg van de meest voorkomende soorten:

1. Alfa-fetoproteïne (AFP)

Artsen vinden deze ene tumormarker meestal in uw bloedmonster. Over het algemeen zullen de AFP-spiegels toenemen tijdens de zwangerschap en bij mensen met hepatitis. AFP wordt echter meestal niet gevonden in volwassen bloed.

Dit betekent dat als de AFP-spiegels verhoogd zijn bij mannen of bij vrouwen die niet zwanger zijn, dit een teken van kanker kan zijn. Leverkanker, eierstokkanker en zaadbalkanker zijn enkele van de kankers die verband houden met AFP.

De AFP-functie in het lichaam kan artsen meestal helpen de diagnose van kanker te bepalen, de kankerbehandeling te volgen, totdat de mogelijkheid van kanker terugkeert na een succesvolle behandeling.

2. CA 125

Gewoonlijk is eierstokkanker de aandoening die ervoor zorgt dat de CA 125-spiegels in het bloed stijgen. Baarmoederkanker, baarmoederhalskanker, alvleesklierkanker, leverkanker, darmkanker, borstkanker en longkanker kunnen echter ook de bloedspiegels verhogen.

In feite zijn er ook verschillende andere gezondheidsproblemen die geen verband houden met kanker en die het niveau van CA 125 in het bloed kunnen verhogen. Bijvoorbeeld zwangerschap, endometriose en myoma.

De aanwezigheid van deze tumormarker in het bloed kan artsen helpen een diagnose te stellen, het behandelingsproces te volgen en het risico op terugkeer van kanker nadat u een behandeling hebt ondergaan.

3. CA 15-3

CA 15-3 is meestal nuttig om het effect van de behandeling van borstkanker te helpen bepalen. Toch kunnen de niveaus van CA 15-3 in het bloed ook verhoogd zijn door andere aandoeningen, zoals eierstokkanker, longkanker en prostaatkanker.

In feite zijn er verschillende andere gezondheidsproblemen die ook de bloedspiegels kunnen verhogen, zoals borsttumoren, endometriose, bekkenontsteking en hepatitis. Niet alleen dat, zwangerschap en borstvoeding kunnen ook de niveaus van deze tumormarker in het bloed verhogen.

Bij borstkanker gebruiken artsen CA 15-3 meestal om de behandeling van de patiënt te controleren en te achterhalen of de kanker na de behandeling terugkomt.

4. CA 19-9

Dit type tumormarker wordt meestal geassocieerd met darmkanker, maagkanker en galkanker. Bovendien kunnen niveaus van CA 19-9 ook wijzen op alvleesklierkanker die als ernstig is geclassificeerd.

Deze stof is echter ook verhoogd als u verschillende andere gezondheidsproblemen heeft, zoals nierstenen, pancreatitis, levercirrose, inflammatoire darmziekte (IBD), schildklieraandoeningen en cholecystitis.

Gewoonlijk kan deze ene marker artsen helpen bij het volgen van de behandeling die de patiënt ondergaat, evenals de mogelijkheid dat kanker optreedt nadat de behandeling is voltooid.

5. Carcino-embryonaal antigeen (CEA)

Artsen vinden deze stof meestal in bloedmonsters. Meestal wordt CEA in verband gebracht met darmkanker, maar deze stof kan ook wijzen op de aanwezigheid van alvleesklierkanker, longkanker, borstkanker, tot eierstokkanker.

In feite, omstandigheden zoals Reumatoïde artritis, Hepatitis, colitis en pancreatitis kunnen ervoor zorgen dat de CEA-spiegels in het bloed stijgen. CEA-spiegels kunnen ook verhoogd zijn bij actieve rokers.

Deze markers kunnen artsen meestal helpen bij het bepalen van het stadium van kanker, het bepalen van de prognose en het volgen van de kankerbehandeling bij patiënten. Niet alleen dat, artsen kunnen CEA ook gebruiken om het risico van het verschijnen van kankercellen te bepalen nadat de behandeling is voltooid.

6. Lactaat dyhydrogenase (LDH)

Dit ene eiwit komt meestal in kleine hoeveelheden voor in het lichaam. Volgens Stanford Health Care zijn er echter bepaalde soorten kanker die hun niveaus in het lichaam kunnen verhogen. Over het algemeen worden deze stoffen geassocieerd met kiemceltumoren en testiculaire tumoren.

Gewoonlijk het meten van het LDH-gehalte in het bloed om de kankerbehandeling die wordt ondernomen onder controle te houden. Bovendien kunnen deze tumormarkers artsen ook helpen bij het bepalen van de ernst van kanker, om de mogelijkheid van terugkeer van kankercellen na behandeling te bepalen.

Enkele andere gezondheidsproblemen die ook het LDH-gehalte in het bloed kunnen verhogen, zijn hartfalen, hypothyreoïdie, bloedarmoede en verschillende long- en leverziekten.

7. Prostaatspecifiek antigeen (PSA)

Deze tumormaker wordt meestal in lage concentraties aangetroffen in het bloed van volwassen mannen. Verhoogde niveaus kunnen wijzen op prostaatkanker. Sommige andere voorwaarden, zoals: goedaardige prostaathyperplasie (BPH) en prostatitis kunnen er ook voor zorgen dat de PSA-waarden stijgen.

Gewoonlijk kan PSA artsen helpen bij het proces van vroege detectie van prostaatkanker, helpen bij het screeningsproces van prostaatkanker en toezicht houden op de behandeling die patiënten nemen om prostaatkanker te behandelen.

Niet te vergeten, artsen kunnen deze stof ook gebruiken om te bepalen of er een mogelijkheid is dat prostaatkankercellen terugkeren nadat de patiënt de behandeling heeft beëindigd.