emailvision.org

De darm is grofweg verdeeld in de dunne darm en de dikke darm. Een aandoening die beide delen van het spijsverteringsstelsel kan beïnvloeden, is darmobstructie.

Wat is darmobstructie?

Intestinale obstructie is een verstopping die optreedt in de darm, zowel in de dunne darm als in de dikke darm. Deze aandoening zorgt ervoor dat voedsel, vloeistof en gas niet door de darmen kunnen gaan.

In medische termen staat een blokkade die optreedt in de dunne darm bekend als: dunne darm obstructie (SBO) en in de dikke darm bekend als grote darmobstructie (LBO).

Verstopping kan optreden in een deel van of het hele darmkanaal. Dit kan ervoor zorgen dat voedsel, vloeistof en gas zich ophopen in de bovenste kanalen en het spijsverteringsproces belemmeren.

Naast het verstoren van de opname van voedingsstoffen en vloeistoffen, kan darmblokkade ook leiden tot levensbedreigende weefselsterfte.

Met vroege detectie en snelle medische behandeling kunnen de meeste gevallen van darmobstructie echter zonder complicaties worden behandeld.

Hoe vaak komt deze aandoening voor?

Darmobstructie heeft hetzelfde risico bij mannen en vrouwen. Maar volgens de Cleveland Clinic komen gevallen van obstructie van de dunne darm vaker voor dan obstructie van de dikke darm.

Mensen die darmkanker, chronische inflammatoire darmaandoeningen hebben gehad, een vreemd lichaam hebben gehad of eerder een maagoperatie hebben gehad, lopen meestal meer risico op deze aandoening.

Tekenen en symptomen van darmobstructie

Wanneer u een verstopping heeft, kunt u hevige buikpijn ervaren. Deze symptomen kunnen met tussenpozen optreden of continu optreden.

Als u een darmobstructie heeft, kunt u symptomen ervaren zoals:

• maagpijn, krampen of een opgeblazen gevoel,
• diarree
• verlies van eetlust,
• misselijkheid en braken, en
• ernstige constipatie.

Baby's en kinderen zullen over het algemeen dezelfde symptomen hebben als volwassenen. Beiden hebben echter de neiging om u over hun symptomen te vertellen.

Andere symptomen van darmobstructie bij zuigelingen en kinderen zijn onder meer:

• koorts,
• bloederige ontlasting,
• groen of geelgroen braaksel
• lethargie, en
• buik dik en strak.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Darmobstructie kan ernstige complicaties veroorzaken. Dit kan leiden tot weefselsterfte, wat kan leiden tot scheuren in de darmwand.

Een scheur in de darmwand zal leiden tot het vrijkomen van afvalstoffen en vocht in de buikholte. Deze aandoening kan een infectie veroorzaken die in medische termen bekend staat als peritonitis.

Als u of uw kind ernstige buikpijn of andere tekenen van darmobstructie heeft, neem dan contact op met een arts en zoek onmiddellijk medische hulp.

Oorzaken en risicofactoren voor darmobstructie

Intestinale obstructie kan optreden als een aandoening het spijsverteringskanaal beïnvloedt.

Een normale darm kan echter ook verstoppingen ervaren door aandoeningen van de darmspieren en zenuwen.

Wat zijn de oorzaken van darmobstructie?

Darmobstructie treedt meestal op wanneer iets uw darmen fysiek blokkeert.

De volgende zijn de meest voorkomende oorzaken van darmblokkade.

• Intestinale verklevingen zijn verklevingen van de darmen wanneer spijsverteringsweefsel en spieren zich hechten aan de maagwand.
• Hernia een aandoening waarbij een deel van de darm uit het lichaam of in andere delen van het lichaam steekt.
• Darmkanker is een kwaadaardige tumor die voorkomt in de dikke darm.
• Ophoping van ontlasting in de darmen.
• Diverticulitis is buidels in de dikke darm (diverticula) die ontstoken en geïnfecteerd raken.
• vreemd lichaam ingeslikt, vooral bij zuigelingen en kinderen.
• Inflammatoire darmziekte zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.

Bij zuigelingen en kinderen kan darmobstructie optreden als gevolg van aangeboren aandoeningen. Volvulus of darmkronkels en darminvaginatie of het binnendringen van de darm in een ander deel van de darm zijn de meest voorkomende oorzaken.

Naast het fysiek aangetaste deel van de darm, kan verstopping ook optreden bij een normale darmaandoening die bekend staat als: pseudo-obstructie of paralytische ileus.

Paralytische ileus is een aandoening waarbij de darmspieren verlamd zijn, zodat de impact de stoelgang verstoort en de vertering van voedsel remt.

Deze aandoening kan van invloed zijn op elk deel van de darmen waarvan de oorzaken kunnen zijn:

• infectie,
• complicaties van buik- en bekkenchirurgie,
• de effecten van bepaalde medicijnen die spieren en zenuwen aantasten, zoals antidepressiva, en
• spier- en zenuwaandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson of multiple sclerose .

Welke factoren verhogen het risico op deze aandoening?

Er zijn verschillende factoren die uw risico op het ontwikkelen van darmobstructie kunnen vergroten, zoals de volgende.

• Chirurgie aan de buik en het bekken die vaak intestinale verklevingen (darmverklevingen) veroorzaakt.
• De ziekte van Crohn kan ervoor zorgen dat de wanden van de darmen dikker en smaller worden.
• Tumoren en kanker van de buikholte.

Diagnose

U moet zo snel mogelijk een behandeling voor geblokkeerde darmaandoeningen doen om ernstige complicaties te voorkomen.

Wat zijn de tests om deze aandoening te detecteren?

In eerste instantie zal de arts u vragen naar uw medische geschiedenis en symptomen.

Uw arts zal een darmobstructie vermoeden als u scherpe pijn en zwelling in uw buik ervaart.

Er zijn een aantal tests en procedures die een arts kan uitvoeren om een ​​darmobstructie te diagnosticeren.

• Beeldvormingstest zoals een abdominale röntgenfoto of een CT-scan om de diagnose van darmobstructie te bevestigen op basis van de resultaten van een eerder lichamelijk onderzoek.
• Echografie (USG) of er wordt een ultrasone procedure uitgevoerd om te controleren op darmobstructie bij zuigelingen en kinderen.
• Lucht- of bariumklysma is een procedure die wordt uitgevoerd door barium via het rectum in de dikke darm in te brengen. Deze methode geeft betere röntgenresultaten.

Wat zijn de behandelingsopties voor darmobstructie?

Over het algemeen heb je een ziekenhuisopname nodig om darmobstructie te behandelen.

De arts zal eerst een aantal behandelingen uitvoeren om uw lichaamsconditie te stabiliseren.

• Het toedienen van intraveneuze vloeistoffen in de aderen van de arm om extra vocht te leveren.
• Het inbrengen van een slangetje door de neus in de maag ( neus-maagsonde ) om lucht en vocht uit de maag te zuigen, wat de zwelling van de maag kan verlichten.
• Het inbrengen van een katheter om de urineblaas af te voeren en te legen.

Vervolgens zullen artsen en ander medisch personeel darmblokkades behandelen om de onderliggende aandoening te behandelen.

1. Behandeling van darminvaginatie

Darminvaginatie bij zuigelingen en kinderen kan over het algemeen tijdens een diagnostische procedure direct door een arts worden behandeld met een bariumklysma.

De arts zal een kleine zachte buis in het rectum plaatsen en vervolgens lucht of bariumvloeistof door de buis laten gaan.

Dit zal druk uitoefenen die de binnen- en buitenkant van de darm opent, zodat deze de verstopping kan openen. Als het klysma succesvol is, heeft de patiënt geen verdere behandeling nodig.

2. Behandeling van gedeeltelijke obstructie

Gedeeltelijke obstructie treedt op wanneer wat voedsel en vloeistoffen nog door de darmen kunnen gaan. In deze toestand heeft u mogelijk geen verdere behandeling nodig als uw lichaam eenmaal stabiel is.

Artsen en voedingsdeskundigen zullen een vezelarm dieet aanbevelen om het werk van een gedeeltelijk geblokkeerde darm te vergemakkelijken.

Als de obstructie niet verdwijnt of de symptomen erger worden, moet u mogelijk een operatie ondergaan om de blokkade te verwijderen.

3. Behandeling van totale obstructie

Daarentegen betekent volledige obstructie dat voedsel en vloeistoffen helemaal niet door de darmen kunnen gaan. Artsen moeten een operatie uitvoeren om de blokkade te verwijderen.

De procedure omvat meestal het verwijderen van de verstopping en eventuele dode of beschadigde delen van de darm.

Als alternatief kan de arts de totale obstructie behandelen met insertie stent buisvormig metalen gaas. stent zal uitzetten en de darmen openduwen.

Als gevolg hiervan zal de obstructie verdwijnen en zal het spijsverteringskanaal weer normaal worden. Installatie stent Dit gebeurt meestal via een endoscopische procedure.

4. Behandeling: pseudo-obstructie

Pseudo-obstructie of paralytische ileus kan vanzelf genezen. Artsen zullen uw toestand over het algemeen een dag of twee volgen.

Tijdens de behandelingsperiode krijgt u via een infuus of een sonde van de neus naar de maag (nasogastrische sonde) om te voorkomen dat het lichaam voedingstekorten krijgt.

Als dit geval van ileus niet vanzelf verdwijnt, zal de arts medicijnen voorschrijven die darmsamentrekkingen veroorzaken. Dit zal helpen om voedsel en vloeistoffen in je darmen te verplaatsen.

De arts zal ook andere medicijnen voorschrijven om de symptomen te behandelen, bijvoorbeeld antibiotica, pijnstillers, medicijnen tegen misselijkheid, medicijnen tegen diarree en laxeermiddelen.

Artsen kunnen ook decompressie doen als er een vergrote dikke darm is. Deze procedure wordt uitgevoerd met een colonoscopie waarbij een dunne buis door de anus in de dikke darm wordt ingebracht.

Daarna komt het gas vrij zodat de maag opgelucht aanvoelt. In sommige gevallen heeft u mogelijk een operatie nodig, hoewel dit minder vaak voorkomt.

Darmobstructie thuis

Volg na behandeling van darmobstructie altijd de instructies van uw arts op. De arts zal voorstellen om uw dagelijkse levensstijl en dieet te veranderen.

Het doel van dit dieet is om het werk van het spijsverteringsstelsel te verminderen, maar toch voldoende voeding voor het lichaam te bieden.

Verschillende andere levensstijlen kunnen helpen om de darmen en andere spijsverteringskanalen gezond te houden, waaronder matige lichaamsbeweging, niet roken en regelmatig water drinken.

Als u andere vragen of klachten heeft, dient u een arts te raadplegen om de beste oplossing voor uw aandoening te krijgen.