4 veel voorkomende tests uitgevoerd om bloedarmoede te diagnosticeren

Indonesië is een van de landen met een hoog aantal bloedarmoedepatiënten. Helaas voelen sommige mensen zich soms verward over naar welke dokter ze moeten gaan. In feite zal het zien van de juiste arts en het ondergaan van een onderzoek om een ​​diagnose te stellen, u helpen de symptomen van bloedarmoede te verlichten en een geschiktere behandeling te krijgen.

Naar welke arts moet je gaan als je bloedarmoede hebt?

Veel mensen weten niet waar ze heen moeten voor behandeling als ze bloedarmoede hebben. Sommige mensen zullen ervoor kiezen om rechtstreeks naar een specialist te gaan om het probleem op te lossen.

Voor de eerste symptomen van bloedarmoede die meestal mild zijn, is een bezoek aan de huisarts voldoende om te overleggen over de klachten die u ervaart. Van daaruit zal de arts uw medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek controleren om een ​​diagnose van bloedarmoede te stellen.

Als uw klachten na behandeling voor bloedarmoede niet verbeteren, kan uw huisarts u doorverwijzen naar een hematoloog. Een hematoloog onderzoekt de tak van wetenschap die verband houdt met bloedbestanddelen en hun problemen.

Het doel is om een ​​meer specifieke diagnose te stellen van bloedarmoede of een andere aandoening die ervoor zorgt dat uw symptomen aanhouden of zelfs verergeren.

Welke tests worden gedaan om bloedarmoede te diagnosticeren?

Bloedarmoede is onderverdeeld in verschillende soorten met verschillende oorzaken. Deze aandoening kan ook een symptoom zijn van een andere, meer ernstige ziekte. Daarom moeten artsen heel voorzichtig en voorzichtig zijn bij het stellen van de diagnose bloedarmoede.

U kunt een actieve rol spelen door in detail uit te leggen over uw symptomen, medische familiegeschiedenis, dieet en medicijnen die u gebruikt. Deze verzameling informatie kan uw arts helpen bij het bepalen van het type bloedarmoede dat u heeft.

Er zijn verschillende onderzoeken, zowel hoofd- als ondersteunend, om de diagnose bloedarmoede vast te stellen, namelijk:

1. Voltooi bloedbeeldtest

Het eerste onderzoek om bloedarmoede te diagnosticeren is een volledige bloedtellingstest. Voltooi bloedbeeldtest of volledig bloedbeeld (CBC) Deze test wordt gedaan om het aantal, de grootte, het volume en de hoeveelheid hemoglobine in rode bloedcellen te bepalen. Om bloedarmoede te diagnosticeren, kan uw arts de hoeveelheid rode bloedcellen in uw bloed (hematocriet) en hemoglobine controleren.

Geciteerd uit de Mayo Clinic, variëren de normale hematocrietwaarden bij volwassenen tussen 40-52% voor mannen en 35-47% voor vrouwen. Ondertussen is de normale waarde van hemoglobine bij volwassenen 14-18 gram/dL voor mannen en 12-16 gram/dL voor vrouwen.

De diagnose bloedarmoede wordt meestal aangegeven door de resultaten van de volgende volledige bloedtellingstests:

  • Lage hemoglobine
  • Lage hematocriet
  • De rode bloedcelindex, inclusief het gemiddelde levende celvolume, het gemiddelde levende celhemoglobine en de gemiddelde levende cel hemoglobineconcentratie. Deze gegevens zijn nuttig om de grootte van rode bloedcellen en de hoeveelheid en concentratie van hemoglobine van rode bloedcellen in het bloed van een persoon op dat moment te kennen.

2. Bloeduitstrijkje en differentieel

Als de volledige bloedtestresultaten bloedarmoede aantonen, zal de arts verdere tests uitvoeren met een bloeduitstrijkje of differentiaal, die de rode bloedcellen in meer detail telt. De resultaten van deze tests kunnen aanvullende informatie opleveren voor de diagnose van bloedarmoede, zoals de vorm van de rode bloedcellen en de aanwezigheid van abnormale cellen, wat kan helpen bij het diagnosticeren en differentiëren van het type bloedarmoede.

3. Tel reticulocyten

Deze test is nuttig om het aantal jonge of onvolgroeide rode bloedcellen in uw bloed te bepalen. Het helpt ook bij het bepalen van de specifieke diagnose van bloedarmoede op basis van het type dat u heeft.

4. Andere onderzoeken naar bloedarmoede

Als de arts de oorzaak van bloedarmoede al kent, kan u worden gevraagd om andere tests te doen om de oorzaak te achterhalen.

Bijvoorbeeld voor aplastische bloedarmoede. Mogelijk wordt u gevraagd om bloedonderzoek en een beenmergbiopsie te doen. De reden is dat aplastische bloedarmoede kan optreden doordat het immuunsysteem het beenmerg ten onrechte als een bedreiging herkent.

Mensen met aplastische anemie hebben een lager aantal bloedcellen in hun beenmerg.

Nadat u weet welk type bloedarmoede u heeft en wat de oorzaak is, kunt u de juiste behandeling voor bloedarmoede met uw arts bespreken. Behandeling van bloedarmoede heeft tot doel de symptomen te behandelen, te voorkomen dat bloedarmoede terugvalt en het risico op complicaties die kunnen voortvloeien uit onbehandelde bloedarmoede te verminderen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found