Verschillende behandelingen van baarmoederhalskanker en hun bijwerkingen
Baarmoederhalskanker of baarmoederhalskanker is volgens de WHO-gegevens de vierde meest voorkomende kanker bij vrouwen wereldwijd. Sterker nog, de kans op genezing is groter als je baarmoederhalskanker in een vroeg stadium ontdekt, zoals een IVA-onderzoek of een uitstrijkje. Welnu, welke manieren kunnen worden gebruikt voor de behandeling van baarmoederhalskanker?
Verschillende behandelingsopties voor baarmoederhalskanker
Hoe baarmoederhalskanker moet worden behandeld, wordt bepaald door verschillende factoren. Bij sommigen van hen wordt de behandeling van baarmoederhalskanker uitgevoerd op basis van het stadium van kanker of andere gezondheidsproblemen die de oorzaak kunnen zijn van baarmoederhalskanker.
Er zijn verschillende manieren om baarmoederhalskanker te behandelen, zoals chirurgie, radiotherapie, chemotherapie, gerichte therapie en immunotherapie.
Meestal is het de arts die zal helpen bij het bepalen van de behandeling en de beste manier om baarmoederhalskanker te behandelen, afhankelijk van het stadium en de ernst van de aandoening.
1. Bediening:
Volgens de Mayo Clinic kan een manier om baarmoederhalskanker in een vroeg stadium te behandelen een operatie zijn. Deze methode is meestal een van de manieren om baarmoederhalskanker te behandelen die door de arts wordt aanbevolen op basis van de omstandigheden en behoeften.
Hoe baarmoederhalskanker te behandelen op deze kan worden onderverdeeld in verschillende soorten operaties. Een manier om baarmoederhalskanker op deze manier te overwinnen, is echter gebaseerd op de grootte van het kankerweefsel, het stadium van baarmoederhalskanker en overwegingen om in de toekomst zwanger te worden.
Hier zijn enkele soorten operaties als een manier om baarmoederhalskanker te behandelen:
Chirurgie verwijdert alleen kanker
Als een manier om baarmoederhalskanker in een vroeg stadium te behandelen, is het nog steeds mogelijk om kankercellen volledig te verwijderen met een kegelbiopsie. Deze procedure kan worden gedaan door het cervicale weefsel in de vorm van een kegel door te snijden, maar de rest gezond en intact te laten.
Zo kunt u na een operatie voor de behandeling van baarmoederhalskanker alsnog zwanger worden. Maar onthoud dat deze procedure het meest effectief is als de kanker nog erg klein is.
Radicale trachelectomie
Dit chirurgische proces helpt u om de baarmoederhals of baarmoederhals en het omliggende weefsel, inclusief het bovenste deel van de vagina, te verwijderen.
U hoeft zich echter geen zorgen te maken omdat de baarmoeder niet wordt verwijderd. Dus als je een van de behandelingen voor baarmoederhalskanker doet, is er nog steeds een kans als je zwanger wilt worden.
Eenvoudige hysterectomie (totaal)
Een totale hysterectomie wordt uitgevoerd door de baarmoederhals (baarmoederhals) en het lichaam van de baarmoeder zelf te verwijderen. De eierstokken en eileiders blijven echter op hun plaats.
Radicale hysterectomie
Radicale hysterectomie is een manier om baarmoederhalskanker te behandelen door de baarmoederhals en de baarmoeder te verwijderen, samen met het weefsel naast de baarmoeder.
Dit netwerk heet parameter en uterosacrale ligamenten, die niet wordt verwijderd met een eenvoudige hysterectomie. Terwijl de eierstokken en eileiders op hun plaats blijven.
Bekkeninspanning
De bekkenexenteratieprocedure is een manier om baarmoederhalskanker te behandelen met een vrij grote operatie, omdat er veel weefsel wordt weggenomen.
Neem bijvoorbeeld de baarmoeder, baarmoederhals (baarmoederhals), eierstokken en eileiders. In feite kunnen de blaas, vagina, rectum of dikke darm ook worden verwijderd, afhankelijk van het gebied waar de kanker zich heeft verspreid.
Dit is de reden waarom bekkenexenteratie een operatie is die meestal wordt uitgevoerd om terugkerende baarmoederhalskanker te behandelen.
2. Bestralingstherapie
In bepaalde stadia van baarmoederhalskanker kunnen artsen bestralingstherapie of radiotherapie uitvoeren als een manier om baarmoederhalskanker te behandelen.
Bestralingstherapie is een manier om baarmoederhalskanker te behandelen door middel van hoogenergetische röntgenstralen of radioactieve deeltjes om kankercellen in het lichaam te doden.
Hoe baarmoederhalskanker te behandelen met radiotherapie kan alleen worden gedaan, niet in combinatie met het gebruik van medicijnen of andere behandelingen van baarmoederhalskanker.
In sommige omstandigheden kan deze methode voor de behandeling van baarmoederhalskanker echter ook worden gecombineerd met chemotherapieprocedures, vooral als de ernst van baarmoederhalskanker een vergevorderd stadium heeft bereikt.
Daarnaast kan deze behandeling ook na een operatie worden gedaan als blijkt dat er een verhoogd risico op kanker is.
Deze methode kan ook worden gebruikt voor de behandeling van baarmoederhalskanker die is uitgezaaid naar andere organen of lichaamsweefsels.
Er zijn 3 manieren om bestraling te geven bij baarmoederhalskanker, namelijk:
- Extern: Gedaan door de stralingsbundel op het doellichaam te richten.
- intern: Dit wordt gedaan door een apparaat gevuld met radioactief materiaal in de vagina te plaatsen. Dit proces duurt meestal maar een paar minuten.
- Extern of intern: Het combineren van zowel externe als interne middelen.
3. Chemotherapie
Chemotherapie is een manier om baarmoederhalskanker te behandelen door chemische medicijnen te gebruiken om kankercellen te doden. Het doel van de behandeling van baarmoederhalskanker is om kankercellen te vernietigen en tegelijkertijd de kans op beschadiging van gezonde delen van de cellen te verkleinen.
Chemotherapie zou kankercellen doen krimpen en tumorgroei verminderen. Het toedienen van dit medicijn kan in het lichaam worden ingebracht via een ader alias door infusie, of in de vorm van pillen die direct (oraal) worden ingenomen.
De behandeling van baarmoederhalskanker door het inbrengen van deze medicijnen zal naar verwachting alle delen van het lichaam bereiken, zodat het de ontwikkeling van kankercellen kan helpen doden.
Chemotherapie voor baarmoederhalskanker gebeurt in een cyclus, die een behandelingsperiode omvat en wordt gevolgd door een herstelperiode voor baarmoederhalskanker daarna.
Behandeling van baarmoederhalskanker met chemotherapie kan worden gedaan als een enkele behandeling of in combinatie met bestralingstherapie. Hoe baarmoederhalskanker te behandelen met een combinatiemethode wordt meestal gedaan als een methode om gevorderde baarmoederhalskanker te behandelen.
Over het algemeen is de dosis chemotherapiemedicijnen relatief laag in combinatie met bestralingstherapie als een manier om baarmoederhalskanker te behandelen.
Hogere doses chemotherapie worden meestal aanbevolen om de symptomen van gevorderde baarmoederhalskanker onder controle te houden.
4. Gerichte therapie
Door de aanwezigheid van nieuwe bloedvaten kunnen kankercellen ontstaan (angiogenese). Deze bloedvaten helpen vervolgens om tumorcellen van voedingsstoffen te voorzien om te blijven groeien.
Behandeling van baarmoederhalskanker met gerichte therapie is gericht op het blokkeren van de ontwikkeling van nieuwe bloedvaten (angiogeneseremmers). De meest gebruikte doelceltherapie is bevacizumab (avastin).
Behandeling van baarmoederhalskanker met gerichte therapie wordt over het algemeen uitgevoerd in combinatie met chemotherapieprocedures. Meestal zullen artsen deze methode aanbevelen in gevallen van gevorderde baarmoederhalskanker.
5. Immunotherapie
Immunotherapie is een behandelmethode waarbij medicijnen worden gebruikt om het immuunsysteem tegen kanker te versterken.
Hoe sterker het immuunsysteem, hoe gemakkelijker het is om kankercellen effectiever te vernietigen.
Dit komt omdat het immuunsysteem, dat geacht wordt te werken om ziekten te bestrijden, geen kankercellen aanvalt, wat eigenlijk een ziekte is.
Dit komt omdat kankercellen bepaalde eiwitten produceren, waardoor ze niet detecteerbaar zijn door het immuunsysteem.
Dit is waar immunotherapie werkt als een manier om baarmoederhalskanker te behandelen om het proces te verstoren.
Immunotherapie kan over het algemeen worden gebruikt om baarmoederhalskanker te behandelen die zich heeft verspreid of is teruggekeerd. De immunotherapie die kan worden gebruikt, namelijk Pembrolizumab, wordt meestal elke drie weken intraveneus (IV) gegeven.
Risico op bijwerkingen van behandeling voor baarmoederhalskanker
Om te voorkomen dat baarmoederhalskanker erger wordt, wordt u geadviseerd om voor deze aandoening direct een behandeling te ondergaan. U moet echter weten dat de verschillende medische procedures voor de behandeling van baarmoederhalskanker enigszins verschillen van de natuurlijke behandeling van baarmoederhalskanker. De reden is dat deze procedures bijwerkingen hebben waar u op moet letten. Onder andere zijn:
Bijwerkingen van baarmoederhalskankerchirurgie
Verschillende eerder genoemde chirurgische procedures voor de behandeling van baarmoederhalskanker kunnen achteraf risico's opleveren.
Ten eerste heeft het behandelen van baarmoederhalskanker door middel van een radicale trachelectomie bijwerkingen zoals het vergroten van de kans op een miskraam tijdens de zwangerschap.
Hoewel eerder vermeld dat vrouwen die een behandeling voor baarmoederhalskanker ondergaan door middel van een radicale trachelectomie-operatie zwanger kunnen worden, is het grootste risico dat men loopt de kans op een miskraam.
Raadpleeg daarom eerst uw arts als u van plan bent zwanger te worden na deze behandeling.
Ondertussen kan de eenvoudige (totale) hysterectomiemethode het risico lopen een vrouw moeilijk te maken, zelfs niet in staat om zwanger te worden. De reden is, hoe baarmoederhalskanker te behandelen, deze omvat het verwijderen van een deel van de baarmoeder.
Andere mogelijke complicaties van de behandeling van baarmoederhalskanker die kunnen optreden, zoals overmatig bloeden, wondinfecties en problemen met de urinewegen of darmen.
Hetzelfde geldt voor een radicale hysterectomie, waarbij de baarmoeder en baarmoederhals worden verwijderd, waardoor uw kansen om zwanger te worden worden verkleind.
Bovendien zijn er, als enkele zenuwen in de blaas worden verwijderd, meestal vrouwen die na een operatie problemen hebben met hun blaas.
Als gevolg hiervan heeft u mogelijk een tijdje een katheter nodig om u te helpen plassen. Toch zal het uitvoeren van een chirurgische ingreep met een hysterectomie uw vermogen om seks te hebben niet verminderen.
In dit geval kunt u nog steeds een orgasme bereiken dankzij de ongewijzigde functie van de clitoris en de vagina. Terwijl bekkenexenteratie een grote operatie is die meestal alleen wordt gedaan wanneer baarmoederhalskanker terugkeert, na een reeks eerdere behandelingen waarvan wordt aangenomen dat ze succesvol zijn.
De bijwerkingen en risico's die u ervaart, kunnen van persoon tot persoon verschillen. Echter, in het algemeen wat zal worden gevoeld, onder andere misselijkheid, braken en snel moe worden na de operatie.
Het herstelproces van een bekkenexenteratieprocedure is over het algemeen vrij lang. Er zijn mensen die ongeveer 6 maanden nodig hebben, maar er zijn ook vrouwen die pas binnen 1-2 jaar na bekkenexenteratie volledig kunnen herstellen.
Bijwerkingen van bestralingstherapie voor baarmoederhalskanker
Er zijn enkele bijwerkingen van deze methode voor de behandeling van baarmoederhalskanker. Kortetermijneffecten, hoe baarmoederhalskanker te behandelen, kan vermoeidheid, braken of diarree en constipatie veroorzaken.
Voor langetermijneffecten kan dit medicijn littekenweefsel in de vagina veroorzaken, evenals vaginale droogheid.
Dit littekenweefsel dat verschijnt, kan de vagina smaller maken (de zogenaamde vaginale stenose), minder in staat om uit te rekken of zelfs korter in omvang.
Dit kan penetratie tijdens vaginale seks pijnlijk maken. U kunt ook onmiddellijk een vroege menopauze ervaren terwijl u bestralingstherapie ondergaat als behandeling voor baarmoederhalskanker.
Een andere bijwerking is dat het de botten kan verzwakken en zwelling in de benen kan veroorzaken. Deze zwelling kan een ander probleem veroorzaken dat bekend staat als lymfoedeem.
Bijwerkingen van chemotherapie bij baarmoederhalskanker
Deze behandeling van baarmoederhalskanker heeft bijwerkingen die u kunt zien aan uw veranderingen. De meest voorkomende bijwerkingen zijn vermoeidheid, misselijkheid, braken en haaruitval.
Dit gebeurt omdat het behandelen van baarmoederhalskanker met chemotherapiemethoden ook sommige normale lichaamscellen kan beschadigen. De bijwerkingen van chemotherapie voor baarmoederhalskanker die worden gevoeld, variëren meestal afhankelijk van het type medicijn, de dosis en de duur van de chemotherapie die u ondergaat.
Als deze behandeling tegelijk met bestraling wordt gegeven, kunnen de bijwerkingen ernstiger zijn. Neem bijvoorbeeld misselijkheid, vermoeidheid, lage bloeddruk (bloedarmoede) en diarree. In feite kunt u ook veranderingen in uw menstruatiepatroon ervaren. Ofwel krijgt u uw menstruatie al een tijdje niet, of ervaart u een vroege menopauze.
Tijdens chemotherapie wordt uw bloed regelmatig getest en krijgt u antibiotica om eventuele infecties te behandelen en te voorkomen. Bloedtransfusies kunnen worden gegeven als u bloedarmoede heeft. Sommige chemotherapiemedicijnen die vaak worden gebruikt om baarmoederhalskanker te behandelen, kunnen echter de nieren aantasten.
Meestal veroorzaakt dit geen symptomen, maar de effecten kunnen ernstig zijn en de nieren kunnen blijvend beschadigd raken, tenzij de behandeling wordt stopgezet. Artsen zullen overwegen welke risico's meer "aanvaardbaar" zijn bij het beslissen over de behandeling.
Bijwerkingen van gerichte therapie voor de behandeling van baarmoederhalskanker
Bijwerkingen of risico's die kunnen worden veroorzaakt door de behandeling van baarmoederhalskanker door middel van gerichte therapie kunnen variëren.
Minder vaak voorkomende maar ernstige bijwerkingen van deze behandeling van baarmoederhalskanker zijn:
- Er is een probleem met bloeden
- Bloedstolling
- Problemen met het wondgenezingsproces
Er zijn andere bijwerkingen die zeldzaam zijn, maar behoorlijk ernstig. Gerichte therapie kan leiden tot de vorming van abnormale passages, tussen de vagina en delen van de dikke darm of anus.
Bijwerkingen van immunotherapie voor baarmoederhalskanker
Niet veel anders dan de bijwerkingen van andere kankerbehandelingen, lopen immunotherapieprocedures ook het risico verschillende bijwerkingen te veroorzaken, namelijk:
- Koorts.
- Misselijk.
- Hoofdpijn.
- Vermoeidheid.
- Huiduitslag.
- Verlies van eetlust.
- Constipatie.
- Gewrichts- of spierpijn.
- Diarree.
Soms kan een van deze behandelingen voor baarmoederhalskanker ervoor zorgen dat het immuunsysteem andere delen van het lichaam aanvalt. Als gevolg hiervan kan deze aandoening zelfs ernstige problemen veroorzaken, zoals het remmen van de functie van verschillende organen in het lichaam.
Voorbeelden zijn darmen, lever, longen, nieren en andere organen. Daarom is het belangrijk om eventuele klachten die u voelt tijdens het ondergaan van een of meerdere behandelingen van baarmoederhalskanker, door te geven.
Als de bijwerkingen die u ervaart ernstig genoeg zijn, kan de behandeling van baarmoederhalskanker worden stopgezet. Tijdens de behandelingsperiode voor baarmoederhalskanker kunnen artsen andere behandelingen uitvoeren om de gezondheidstoestand van uw lichaam te herstellen.