Hypoventilatiestoornissen herkennen: wanneer de ademhaling kort of langzaam is •

Ademen is een proces of activiteit die essentieel is om te overleven, omdat elke cel van het lichaam zuurstof nodig heeft. Dat is de reden waarom, wanneer er een gebrek aan zuurstof is, metabolische processen en verschillende fysiologische processen van organen kunnen worden verstoord. Als gevolg hiervan kan dit langzame schade aan cardiovasculaire organen veroorzaken, vooral het hart. Gebrek aan ingeademde zuurstof kan optreden als een persoon hypoventilatiestoornissen ervaart.

Wat is hypoventilatie?

Hypoventilatie wordt gedefinieerd als een aandoening waarbij een persoon te kort of te langzaam ademt, zodat de vervulling van de door het lichaam benodigde zuurstof zeer langzaam plaatsvindt. Deze aandoening kan optreden samen met aandoeningen van de luchtwegen die ervoor zorgen dat een persoon te weinig zuurstof krijgt en ook gepaard gaat met hypercapnie of verhoogde niveaus van koolstofdioxide in de luchtwegen.

Hypoventilatiestoornissen kunnen acuut of chronisch zijn, afhankelijk van de aandoening of aandoening die het veroorzaakt. De toestand van hypoventilatie kan worden ervaren door iedereen die risicofactoren heeft. Deze aandoening kan voorkomen bij mensen van jong en oud.

De meest voorkomende leeftijdscategorie voor hypoventilatie is ongeveer 20-50 jaar. Mannen hebben meer kans op hypoventilatie omdat aandoeningen die hypoventilatie veroorzaken vaker voorkomen bij mannen.

Soorten hypoventilatiestoornissen op basis van de oorzaak

Specifiek zijn er vijf mogelijke oorzaken van een persoon die hypoventilatie ervaart, waaronder:

  • Centrale alveolaire hypoventilatie – of centrale alveolaire hypoventilatie is een vorm van hypoventilatie die wordt veroorzaakt door aandoeningen van het centrale zenuwstelsel, hetzij als gevolg van ziekte, genetische factoren, de invloed van geneesmiddelen op het centrale zenuwstelsel, accidenteel trauma of de aanwezigheid van neoplasmata. Dit type hypoventilatie wordt gekenmerkt doordat de hersenen geen signalen geven aan de ademhalingsspieren om dieper en sneller te ademen, ook al is het zuurstofgehalte onvoldoende.
  • Obesitas hypoventilatie syndroom – Aandoeningen met overgewicht of obesitas staan ​​bekend als factoren die hypoventilatie veroorzaken, omdat ze de centrale luchtwegen kunnen verstorenhypercapnie en obstructieve slaapapneu.
  • Hypoventilatie door neuromusculaire aandoeningen - treedt op als gevolg van een verminderde coördinatie van het zenuwstelsel met de spieren van de luchtwegen, waardoor de spieren van de luchtwegen abnormaal werken en het proces van zuurstofuitwisseling wordt belemmerd. Dit type hypoventilatie kan worden ervaren door mensen met neuromusculaire aandoeningen zoals myasthenia gravis, amyotrofische laterale sclerose, Guillain-Barré-syndroom en spierdystrofie.
  • Hypoventilatie door misvorming rond de borst – Hypoventilatie-aandoeningen veroorzaakt door verschillende misvormingen zoals kyphoscoliose (spinale misvorming), fibrothorax (vezelig weefselafwijkingen rond de longen) en bijwerkingen als gevolg van chirurgie.
  • Chronische obstructieve longziekte (COPD) Hypoventilatie is een veel voorkomende aandoening bij patiënten met COPD, maar wordt ook beïnvloed door andere factoren bij patiënten, zoals het vermogen om te ademen, genetica en de conditie van de spieren van de luchtwegen.

Wat kan er gebeuren als een persoon hypoventileert?

Symptomen van hypoventilatie kunnen variëren, afhankelijk van de factoren of ziekten die het beïnvloeden. Bij hypoventilatie veroorzaakt door aandoeningen van het centrale zenuwstelsel en obesitas, kunnen de symptomen van zuurstofgebrek verergeren wanneer de patiënt slaapt, maar zijn ze normaal als ze overdag wakker zijn. Enkele van de typische symptomen van hypoventilatie zijn als volgt:

  • Vermoeidheid
  • Vaak slaperig
  • Hoofdpijn in de ochtend
  • Zwelling van de voeten, vooral het hielgebied
  • Voel je niet energiek na het ontwaken uit de slaap
  • Vaak 's nachts wakker worden
  • Veranderingen in huidskleur naar blauwachtig door hypoxie
  • Veranderingen in huidskleur tot roodheid bij obese patiënten

Hypoventilatie kan ook complicaties veroorzaken, zoals:

  • Verminderd cognitief vermogen
  • Depressie en emotionele stoornissen
  • Hypertensie
  • Hartfalen aan de rechterkant (cor pulmonale)

Preventie en controle

Hypoventilatie geassocieerd met bepaalde aandoeningen of ziekten kan worden voorkomen door het elimineren van risicofactoren zoals obesitas en longaandoeningen. Bij hypoventilatie die gepaard gaat met een verminderde coördinatie van het centrale zenuwstelsel en de ademhalingsspieren, is er echter geen specifieke preventie, vooral als de aandoening genetisch is. Als hypoventilatiestoornissen echter vaak optreden tijdens de slaap, kan dit worden geminimaliseerd door het gebruik van medicijnen die u slaperig maken te vermijden.

Behandeling voor hypoventilatie kan variëren, afhankelijk van de aandoening die het veroorzaakt. Om het werk van het ademhalingssysteem te stimuleren, kunnen bepaalde soorten medicijnen worden gebruikt, maar werken niet altijd. Soorten tegenmaatregelen spelen meer een rol bij het helpen ademen, zoals:

  • Mechanische ventilatie zoals ademhalingsapparatuur in de vorm van een masker dat helpt bij het ademen door de mond en neus.
  • Zuurstof therapie
  • Een gat rond de nek maken om te ademen (tracheostomie) bij ernstige hypoventilatie.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found