emailvision.org

Hijab is een manier voor vrouwen om te aanbidden en tegelijkertijd hun unieke identiteit te tonen. Uniek, te midden van de diversiteit aan kleuren en trendy hijab-modellen, niet een paar mensen in de buurt die het moeilijk vinden om onderscheid te maken tussen de ene hijabi-vrouw en de andere. Misschien heb je ten onrechte een vriend gebeld die een hijab draagt ​​wanneer je langskomt op een openbare plaats, eh, blijkt niet iemand te zijn die je kent. Ontspan, je bent niet de enige.

Hoe komt het dat de meeste vrouwen die hijaabs dragen op elkaar kunnen lijken, ook al zijn ze geen broers en zussen - laat staan ​​een tweeling?

Is het waar dat een vrouw die een hijab draagt, moeilijker te identificeren is als ze bij jou is? hijabers ander?

Een studie gepubliceerd in PLoS One voerde 3 afzonderlijke experimenten uit op de publieke perceptie van het uiterlijk van vrouwen met hijab. Deelnemers aan het onderzoek kregen drie soorten fotosets te zien: (1) vrouw A met normaal uiterlijk, zonder hijab, (2) vrouw B die geen hijab droeg, en (3) vrouw A en B die allebei hijab droegen. Al deze fotosets werden afzonderlijk en om de beurt aan de deelnemers getoond.

De eerste test toont foto's van vrouwen A en B die allebei geen hijab hebben. In dit stadium kunnen ze snel zien welke vrouwen A en B zijn op basis van hun respectieve gezichtskenmerken. Een andere keer kregen de deelnemers foto's te zien van vrouwen A en B die hijabs droegen. Deelnemers vertoonden langzamere herkenningsreflexen dan tijdens de eerste test.

Voor de laatste test presenteerde het onderzoeksteam alle versies van de foto's van deze twee vrouwen - beide hadden haar, beide waren gesluierd en de ene droeg een hijab, de andere niet. De deelnemers werd gevraagd om vrouwen A en B te noemen en te beoordelen in hoeverre deze twee vrouwen op elkaar leken.

Als gevolg hiervan had deze groep deelnemers, bestaande uit verschillende etniciteiten, moeite om onderscheid te maken tussen vrouwen A en B op basis van de weergegeven gelaatstrekken. Na een reeks van deze tests te hebben ondergaan, ontdekten ze dat de twee vrouwen op elkaar leken en moeilijk te identificeren waren.

Het heeft allemaal te maken met hoe de hersenen gezichten herkennen en je perceptie van andere mensen construeren. Hoe u met andere mensen omgaat, wordt min of meer beïnvloed door hoe de hersenen werken om één gezicht te herkennen en te onderscheiden van de duizenden gezichten die u in uw leven tegenkomt.

Wanneer je iemand probeert te herkennen, werken de hersenen als een scanner die het gezicht van de persoon scant en elk aspect van zijn gezicht omzet in een code.

Hersenwerk bij het opbouwen van gezichtsperceptie

De manier waarop je de gezichten van andere mensen herkent, kan in een bepaalde volgorde beginnen: ogen, mond, neus. De grootte en plaatsing van de ogen van de persoon bepalen bijvoorbeeld hoe u de rest van hun gezicht ziet. Het willekeurige proces van het herkennen van gelaatstrekken zorgt ervoor dat de hersenen zich meer op één kenmerk concentreren in plaats van de perceptie van de rest van het gezicht aan te passen.

Dit gezichtsherkenningssysteem door de hersenen is een effectieve manier om het ene gezicht van het andere te onderscheiden. Het is simpel: zodra je bijvoorbeeld aan de naam "Sari" denkt, kun je meteen zien welke de sari van je middelbare schoolvriend is en welke de sari van je buurman is, want de middelbare schoolvriend heeft een stompe neus terwijl je buurman heeft schuine ogen.

Omdat de stompe neus van je middelbare schoolvriend Sari het meest onderscheidende gelaatstrekken is dat je voor het eerst zult herkennen en onthouden. Zo ook met Sari's schuine ogen, het huis van je buurman.

Welnu, naast de interne kenmerken van het gezicht (ogen, neus, mond), ontdekten onderzoekers dat het haar als uiterlijk kenmerk ook een belangrijke rol speelt bij het bepalen of een persoon gemakkelijk kan worden herkend. Ze ontdekten dat zodra iemands gezichtsuiterlijk verandert, bijvoorbeeld door een hijab te dragen, de hersenen de interne en externe kenmerken van het gezicht als geheel scannen en niet de afzonderlijke componenten.

Hier is hoe: stel je voor dat je twee "Sari"-vrienden nu allebei een hijab dragen. Je hersenen die deze twee Sari's vroeger konden onderscheiden op basis van hun meest onderscheidende gelaatstrekken. Nu heeft hij echter een andere perceptie van zijn nieuwe uiterlijk. In plaats van gezichtsherkenning op slechts één brandpunt te concentreren, scannen de hersenen het uiterlijk van deze twee hijab-dragende Sari's als geheel.

Daarom vinden de meeste mensen het soms moeilijk om onderscheid te maken tussen de ene hijabi-vrouw en de andere, ook al zijn de kleuren en stijlen van hun hijab verschillend. Vooral op een openbare plaats, waar de hersenen geen tijd hebben om de gezichtskenmerken van elke vrouw die een hijab draagt, echt te scannen en te onderscheiden, wat je misschien niet eens eerder weet.

Wat betekent dit? Is het waar dat alle vrouwen met hijab er hetzelfde uit zullen zien voor "buitenstaanders"? Niet noodzakelijk zo, weet je!

Perceptie van gezichtsherkenning van de ene persoon naar de andere kan verschillen

Zoals hierboven uitgelegd, herkennen de hersenen gezichten in een bepaalde volgorde. U probeert bijvoorbeeld iemands gezicht te onthouden, beginnend bij de ogen, neus en dan mond. Maar andere mensen kunnen een gezicht op een andere manier herkennen, bijvoorbeeld aan de neus, mond, ogen.

De twee hersenen van deze verschillende lichaamseigenaren krijgen hetzelfde signaal, maar hoe ze deze willekeurige signalen verwerken, kan verschillen. Het kan zijn dat je de A als eerste herkent aan de vorm van zijn ogen, terwijl je zijvriend de A beter kan herkennen aan de vorm van zijn mond.

Dit laat zien dat de waarneming van uw gezicht in de ogen van de een niet noodzakelijkerwijs hetzelfde is als hoe een ander uw gezicht waarneemt. Dus als je denkt dat alle hijabi-vrouwen op elkaar lijken, zal niet iedereen dezelfde mening hebben. Dit komt omdat over het algemeen de hijab of hijab niet de belangrijkste factor is in hoe de hersenen gezichtsgelijkenis beoordelen, maar op basis van de kenmerken van het gezicht zelf.