emailvision.org

Een antigeenuitstrijkje is een test om de aanwezigheid van een COVID-19-infectie in het lichaam te detecteren. Het antigeenuitstrijkje is niet zo nauwkeurig als het PCR-uitstrijkje, maar kan wel worden gebruikt als eerste onderzoek of screening op de aanwezigheid van de corona-virusinfectie die COVID-19 veroorzaakt. Te midden van toenemende gevallen, voeren velen onafhankelijk antigeenuitstrijkjes uit als anticipatie of om te voorkomen dat het virus wordt overgedragen wanneer ze in de rij staan ​​op de testlocatie.

Het blijkt echter dat er risico's zijn bij het testen van zelf-antigeen-uitstrijkjes, variërend van onnauwkeurige testresultaten tot het vergroten van de kans op overdracht van COVID-19.

Kan ik thuis een zelf-antigeen-uitstrijkje doen?

Thuis testen op COVID-19 wordt inderdaad aanbevolen in sommige landen, zoals de Verenigde Staten of het Verenigd Koninkrijk. Volgens de CDC kunnen zelf-antigeenuitstrijkjes de verspreiding van COVID-19 in de gemeenschap helpen verminderen, vooral bij kwetsbare groepen of degenen die niet zijn gevaccineerd.

Door een zelfantigeentest uit te voeren, kunt u uw toestand achterhalen, anticiperen op overdracht en weten of u moet isoleren of niet. De Britse gezondheidsdienst, de NHS, heeft het publiek zelfs aangemoedigd om een ​​zelftest te doen en de resultaten te rapporteren als onderdeel van een poging om de verspreiding van COVID-19 op te sporen.

Toch waarschuwen de twee gezondheidsinstellingen nog steeds dat de antigeenuitstrijkje thuis goed moet worden uitgevoerd, volgens de procedures die worden uitgevoerd door gezondheidswerkers.

Het Indonesische ministerie van Volksgezondheid raadt momenteel echter niet aan om zelf-antigeenuitstrijkjes thuis uit te voeren. Op basis van het decreet van de minister van Volksgezondheid van de Republiek Indonesië nr. 447/2021 moet onderzoek van antigeenuitstrijkjes worden uitgevoerd door opgeleid gezondheidspersoneel.

De test moet ook worden uitgevoerd bij een leverancier van antigeenuitstrijkjes waarvan de faciliteiten voldoen aan de gezondheidsnormen, zoals gezondheidscentra, klinieken, ziekenhuizen of medische laboratoria, met uitzondering van testlocaties op luchthavens, stations en terminals.

Bovendien moet de kwaliteit van de kit met antigeenuitstrijkjes voldoen aan de aanbevelingen voor gebruik in noodgevallen van de WHO, EMA of US-FDA. Het antigeenuitstrijkje dat officieel door gezondheidsinstellingen wordt gebruikt, heeft een distributievergunning van BPOM.

Daarom kunt u niet zomaar een antigeentestkit kopen. De reden is dat veel testkits gratis in winkels worden verkocht online tegen een lage prijs, maar de kwaliteit voldoet niet aan de gestelde normen.

Verschillende risico's van zelf-antigeenuitstrijkjes

Een antigeenuitstrijkje voor COVID-19, uitgevoerd door een persoon zonder medische vaardigheden, kan een aantal gevaarlijke risico's met zich meebrengen. De volgende zijn enkele van de risico's die kunnen optreden wanneer het antigeenuitstrijkje onafhankelijk wordt gedaan.

1. Verkeerde bemonstering

Afhankelijk van de testkit wordt bij een antigeenuitstrijkje meestal een slijmmonster genomen. Monsters kunnen afkomstig zijn uit de neusgaten, nasopharynx (bovenkant van de keel) en oropharynx (keel bij de mond).

De bemonstering werd uitgevoerd met een wattenstaafje in de vorm van een a wattenstaafje lang. Het nemen van monsters is echter niet zo eenvoudig als het lijkt, vooral niet voor slijmmonsters in de nasopharynx.

Het wattenstaafje moet diep genoeg vanaf de neus worden ingebracht om het gehemelte te raken. Het nemen van een antigeenuitstrijkje kan erg moeilijk zijn om alleen te doen. Maar zelfs met de hulp van anderen kunnen steekproeffouten nog steeds voorkomen.

De meest voorkomende fout is dat het wattenstaafje niet volledig de nasopharynx bereikt, maar alleen de punt van de neusholte. Dit kan zijn omdat de monsternemer door de reactie van ongemak te snel aan het wattenstaafje trok, zonder het eerst te draaien.

Als gevolg hiervan werd het slijmmonster niet met succes verzameld, of hoewel het aan het apparaat was bevestigd, was de hoeveelheid monster kleiner.

Monsterfouten in zelf-antigeenuitstrijkjes kunnen ook optreden voor orofaryngeale monsters. In plaats van een monster van slijm in de keel bij de basis van de tong te nemen, nemen velen een speeksel rond de mond.

2. Onnauwkeurige testresultaten

De wijze van monstername heeft grote invloed op de resultaten van een antigeenuitstrijkje op COVID-19. Deze steekproeffout kan dus zeker leiden tot onnauwkeurige testresultaten.

Wanneer de bemonstering van de nasopharynx mislukt of als er te weinig van zijn, kan de meting van het antigeenuitstrijkje een vals-negatief resultaat opleveren (fout negatief). Dit betekent dat zelfs als de test negatief is, dit niet per se betekent dat je helemaal niet besmet bent met COVID-19.

Hetzelfde geldt voor speekselmonsters die door antigeenkits worden gebruikt om COVID-19 te detecteren. Speekselmonsters zijn niet effectief in het detecteren van de aanwezigheid van SARS-CoV-2 omdat het virus zich hecht aan cellen in de luchtwegen.

Daarom is een antigeenteststaafje dat onafhankelijk thuis wordt gedaan, zeer riskant om een ​​onnauwkeurig testresultaat te geven.

3. Neusblessure

Fouten bij het nemen van monsters van de COVID-19-swabtest zijn ook vatbaar voor letsel aan de neus. Als u niet bekwaam bent in het gebruik van een wattenstaafje, kunt u het apparaat zodanig beschadigen dat u uzelf of anderen verwondt.

Bij onzorgvuldig gebruik kan het wattenstaafje breken wanneer het in de neus wordt gestoken, wat pijn of bloedingen kan veroorzaken. Dit loopt nog meer risico bij mensen met een scheef neusbotvorm.

Bovendien kan bloeding optreden wanneer het wattenstaafje te hard wordt geduwd, zodat de steel van het instrument een bloedvat raakt. Enkele andere mogelijke verwondingen als gevolg van fouten bij het nemen van monsters zijn irritatie van de neusholte of wattenstaafje dat in de neusholte is achtergebleven.

De bemonstering moet dus worden gedaan door iemand die de anatomie van de neusgaten goed begrijpt en precies weet wat een veilige methode is.

4. Verhoog het risico op overdracht van COVID-19

Bij het uitvoeren van een zelf-antigeenuitstrijkje mag u als gezondheidswerker geen aandacht besteden aan persoonlijke hygiëne of het apparaat voorzichtig gebruiken.

Dit is belangrijk omdat bemonstering die niet volgens de gezondheidsprocedures verloopt, een kans kan zijn voor overdracht van het virus.

In tegenstelling tot gezondheidswerkers draagt ​​u hoogstwaarschijnlijk geen PBM wanneer u voor iemand anders monsters neemt. Hierdoor kun je COVID-19 overdragen als je besmet bent maar geen symptomen hebt.

Zelfs als je gereedschap kunt schoonmaken, je handen kunt wassen of handschoenen en maskers kunt dragen, is het risico van overdracht nog steeds aanwezig als je niet precies weet hoe je monsters moet verzamelen.

Omdat het veel risico's met zich meebrengt, moet u de antigeenuitstrijkje niet alleen of zonder de hulp van een competent persoon doen.

Als je wilt bepalen of je besmet bent met COVID-19 of niet, kom dan naar het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum, kliniek, ziekenhuis of medisch laboratorium om een ​​test te doen. U kunt ook contact opnemen met een antigeenuitstrijkje of PCR-uitstrijkservice die thuisoproepen beantwoordt.

Een antigeenuitstrijkje kan worden gedaan wanneer u in het verleden contact heeft gehad met een persoon met de diagnose COVID-19 of wanneer u naar bepaalde gebieden wilt reizen waarvoor de testresultaten moeten worden bijgevoegd.

Bestrijd samen COVID-19!

Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!