emailvision.org

Liefde houdt niet alleen emoties in, zei biologisch antropoloog Helen Fisher, geciteerd uit de TED-conferentie in 2006. Volgens Fisher heeft liefde ook te maken met de werking van het hersensysteem in verband met seks en voortplanting. Deze twee systemen kunnen verklaren waarom mensen tot ontrouw in staat zijn, zelfs als we liefde zo waarderen.

De wetenschap achter liefde en ontrouw

Liefde is volgens Fisher een drive. Liefde komt van de hersenmotor, het deel van de hersenen dat behoeften en verlangens aanstuurt, het deel van de hersenen dat het gevoel van verlangen speelt. Een soort gemoedsrust als je naar een stuk chocolade grijpt, als je een promotie op het werk wilt winnen. Brain mover.

Op de conferentie legde Fisher uit dat liefde is als afhankelijkheid, en dat de uitdrukking "liefde is blind" (een beetje) een punt heeft. Wanneer je verliefd wordt, heeft deze persoon niet alleen een speciale betekenis voor jou, je richt je hele lichaam en ziel en aandacht op hen. Je kunt alles wat je niet leuk vindt aan hem op een welsprekende manier opsommen, maar dan negeer je het gewoon allemaal, behalve dat je aan elke beweging van hem vastzit.

Je aanbidt hem, maar je hebt ook veel energie in je. Dus wanneer iets met betrekking tot de persoon van wie je houdt soepel verloopt, zul je het gevoel hebben dat je in de zevende hemel bent. Aan de andere kant, als niets volgens plan verloopt, voel je je er kapot van. Een echte verslaving in de persoon. Dit kan te wijten zijn aan een verhoogde dopamine-activiteit in de hersenen.

Je wordt ook seksueel erg bezitterig met hem. Het belangrijkste kenmerk van romantische liefde is echter behoefte: een sterk verlangen om betrokken te zijn bij een relatie met deze persoon, niet alleen seksueel, maar ook emotioneel. Seks is een pluspunt, behalve dat je wilt dat hij je belt, je mee uit vraagt, enzovoort, om je te laten weten dat hij van je houdt. Een ander belangrijk kenmerk is motivatie. De motor in de hersenen begint te werken, en je wilt deze persoon. Ten slotte is liefde een obsessie.

Om zijn theorie te bewijzen, voerden Fisher en zijn onderzoeksteam hersenscans uit van 32 deelnemers in twee situaties: wanneer ze romantisch naar foto's van hun dierbaren keken (geen directe familierelatie) en andere activiteiten die probeerden hun gedachten af ​​te leiden van die mensen . Dit wordt gedaan om dezelfde hersenen in een staat van hoge stimulatie en rust te kunnen zien. Als gevolg hiervan kunnen foto's van dierbaren het hersenwerk tegelijkertijd activeren, waarbij met name hetzelfde hersengebied wordt opgeroepen wanneer u verslaafd bent aan cocaïne.

Mensen hebben drie primaire hersensystemen die verband houden met liefde. Ten eerste de geslachtsdrift, die evolueerde om een ​​persoon te motiveren om seksuele bevrediging te bevredigen met verschillende partners. Ten tweede motiveert romantische liefde een persoon om hun huwelijksenergie op een specifieke partner te richten, waardoor tijd en energie wordt bespaard. Ten derde, verbinding. Connectiviteit is geëvolueerd om jou en je partner aan te moedigen om op zijn minst lang genoeg samen te zijn om als team een ​​gezin te stichten.

Deze drie basiszenuwstelsels staan ​​in wisselwerking met elkaar en met andere hersensystemen om u te voorzien van de verschillende motivaties, emoties en gedragingen die nodig zijn om de complexe menselijke voortplantingsstrategie te reguleren.

Er zullen echter altijd complicaties optreden in de werking van deze systemen. Deze drie systemen zullen niet altijd samengaan. Daarom kan seks niet zo gemakkelijk zijn. Tijdens een orgasme geven de hersenen een golf van dopamine af. Dopamine is gekoppeld aan romantische liefde. Daarom kun je verliefd worden op je sekspartner. Bovendien maakt het orgasme ook oxytocine en vasopressine vrij, twee hormonen die verband houden met gehechtheidsgevoelens. Dit is waarom je het gevoel kunt hebben dat je iets gemeen hebt en een hechte relatie hebt met je sekspartner.

Deze drie systemen zijn ook niet altijd aan elkaar gerelateerd. Je kunt een diepe gehechtheid aan je langdurige partner voelen, maar tegelijkertijd intense romantische liefde hebben voor iemand anders dan jezelf, en een sterke seksuele aantrekkingskracht op iemand anders dan deze twee.

Wat maakt dat iemand een affaire heeft?

Ontrouw is een echt fenomeen geworden in alle culturen van de wereld. Ontrouw was gebruikelijk, zelfs in de oude Grieken en Romeinen, pre-industrieel Europa, het oude Japan, China en vele andere samenlevingen.

Onder verwijzing naar Psych Central, in de grootste, meest uitgebreide peiling van 1994, ontdekten Edward Laumann en zijn team dat 20% van de vrouwen en meer dan 31% van de mannen in de leeftijd van 40-50 jaar aangaven geslachtsgemeenschap te hebben gehad met iemand anders dan hun getrouwde partner. Bovendien meldden Young en Alexander in het boek The Chemistry Between Us: Love, Sex and the Science of Attraction dat ongeveer 30-40% van de gevallen van ontrouw zich voordoen in het huwelijk, voor vrouwen en mannen.

Nu we weten, kunnen sommige mensen hun partner bedriegen, maar de vraag is, waarom zouden ze de emotionele en praktische risico's nemen om een ​​affaire te hebben? Rapportage van Psychology Today zijn er 5 redenen waarom iemand vals speelt, gebaseerd op een onderzoek uitgevoerd door Julia Omarzu, een psycholoog van Loras College, en haar onderzoeksteam.

1. Gebrek aan seksuele bevrediging in het huwelijk en verlangen naar extra seksuele relaties

Seksueel verlangen is vaak van korte duur en opwinding kan vrij snel dalen als de opwinding langzaam sterft of emotionele problemen weer de kop opsteken. Het kan ook vervagen als beide partners in de affaire niet veel gemeen hebben buiten seks.

2. Gebrek aan emotionele bevrediging in het huwelijk

Het zoeken naar emotionele intimiteit kan net zo opwindend zijn als het zoeken naar fysieke intimiteit als excuus om een ​​affaire te hebben. De meeste mensen die om deze reden vreemdgaan, geven aan het gevoel te hebben dat hun gehuwde partners niet in hun emotionele behoeften voorzien. Dit soort ontrouw houdt meestal geen seks in en heeft de neiging om in een platonische relatie te blijven.

3. Verlangen om respect van anderen te krijgen

Wederzijds respect is een sleutelfactor in het emotionele aspect van een romantische relatie. Deze twee mensen kunnen emotioneel meer en meer van elkaar gescheiden raken en slagen er niet in de behoeften die ze in de relatie hebben te erkennen. In het onderzoek van Susan Berkowitz naar mannen die stopten met seks met hun partner, zei 44% dat ze zich boos, bekritiseerd en onbelangrijk voelden in hun huwelijk. M.Gary Neuman ontdekte dat 48% van de mannen emotionele ontevredenheid aangaf als de belangrijkste reden voor vreemdgaan. Ze voelen zich niet gewaardeerd en hopen dat hun partner kan erkennen dat ze hard hebben gewerkt om het huwelijk in stand te houden.

4. Niet langer verliefd op zijn partner en een nieuwe liefde vinden.

Emotionele en fysieke intimiteit lijken de belangrijkste factoren te zijn die tot ontrouw leiden.

5. Wraak:

In een relatie die al 'op sterven na dood' is, lijkt het verlangen om een ​​partner te kwetsen die een affaire heeft (of wordt verdacht van) het verlangen om alleen fysieke en innerlijke intimiteit te vervullen, te overheersen.

Ontrouw symboliseert verlangen, lijden en de behoefte aan een relatie. Ontrouw bestaat zelden zonder conflict of zelfs druk. Bovendien kan ontrouw het gevolg of de oorzaak zijn van het huwelijk.