Sterfgevallen door overdracht van hondsdolheid op mensen voorkomen •

Hondsdolheid is een virale infectieziekte die door dieren wordt overgedragen, een manier van overdracht is door beten. De symptomen van hondsdolheid bij mensen verschijnen echter niet onmiddellijk nadat u bent gebeten. Dit is de reden waarom velen zich niet bewust zijn van de gevaren van deze ziekte. Wel kan een infectie met het rabiësvirus langzaam verstoringen in het zenuwstelsel veroorzaken. Daarom is het belangrijk dat u de verschillende kenmerken en symptomen van hondsdolheid bij mensen kent.

Symptomen van hondsdolheid bij mensen

Het rabiësvirus kan zowel wilde als gedomesticeerde dieren treffen. De meeste gevallen van hondsdolheid bij mensen, waarvan 90% wordt veroorzaakt door huisdierenbeten.

Meer dan 95% van de menselijke sterfgevallen als gevolg van het virus vinden plaats in Azië en Afrika, vooral in afgelegen landelijke omgevingen waar kinderen van 5-14 jaar worden getroffen.

Honden zijn de belangrijkste bron van deze ziekte. Daarnaast is overdracht via vleermuisbeten ook de grootste doodsoorzaak in Australië en West-Europa.

Niet alleen door beten, maar overdracht van hondsdolheid op mensen kan plaatsvinden door krassen of contact met het speeksel van besmette dieren.

Na gebeten te zijn door een besmet dier of blootgesteld te zijn aan het rabiësvirus, ervaar je niet meteen symptomen. De reden is dat het rabiësvirus tijd nodig heeft om de hersenen of het zenuwstelsel te bereiken en te beginnen te infecteren.

Dit is de reden waarom de belangrijkste kenmerken van hondsdolheid die het zenuwstelsel aantasten, pas maanden nadat u het heeft opgelopen, verschijnen.

Volgens de CDC zijn dit de stadia van ontwikkeling van rabiëssymptomen bij mensen waarop moet worden gelet.

1. Incubatietijd van rabiësvirusinfectie

De incubatietijd is de tijd tussen de overdracht van het virus en het verschijnen van de eerste symptomen van hondsdolheid. In deze periode voelt u meestal geen klachten.

De incubatietijd voor hondsdolheid kan 2-3 maanden duren. In sommige gevallen kan de incubatietijd ook tot 1 week na overdracht duren.

Deze incubatietijd varieert, afhankelijk van waar het virus het lichaam binnenkomt. Hoe dichter het transmissiepunt, hoe sneller de incubatietijd.

Als je wordt gebeten door een hond die besmet is met hondsdolheid op een deel van het lichaam dicht bij de hersenen, zal de incubatietijd van het hondsdolheidsvirus korter zijn. Factoren zoals het type rabiësvirus dat infecteert en immuuncondities hebben echter ook invloed op de lengte van de incubatieperiode.

2. Vroege symptomen van rabiësinfectie

In de vroege stadia van infectie vertoont rabiës geen tekenen van aandoeningen van het zenuwstelsel. De vroege symptomen van hondsdolheid zijn over het algemeen vergelijkbaar met die van de meeste infectieziekten, waaronder:

  • Koorts bereikt 38 ​​graden Celsius of meer
  • Hoofdpijn
  • Zich zorgen maken
  • Over het algemeen onwel voelen
  • Keelpijn
  • Hoest
  • Misselijkheid met braken
  • Verlies van eetlust
  • Jeuk, pijn en branderig gevoel in het gebied van de rabiëswond
  • Tintelingen of gevoelloosheid in het gebied van de rabiëswond

Deze vroege symptomen zijn acuut of van voorbijgaande aard gedurende 2 tot 10 dagen. Na verloop van tijd zal de infectie toenemen, waardoor de symptomen van hondsdolheid erger worden.

3. Symptomen van vergevorderde hondsdolheid

Gevorderde of klinische tekenen van hondsdolheid wijzen op kenmerken van een neurologische aandoening. Dat wil zeggen, het virus heeft het zenuwstelsel verder geïnfecteerd, waardoor een ontsteking van de hersenen (encefalitis) is ontstaan.

In dit stadium zijn de symptomen meer uitgesproken en wordt de ernst erger. De ervaren stoornissen omvatten meestal extreme en grillige gedragsveranderingen, zoals meer hyperactief zijn, agressief zijn tot hallucineren.

Dit is de impact die rabiës veroorzaakt wanneer het de hersenen en het zenuwstelsel is binnengedrongen:

  • Zich verward, rusteloos en rusteloos voelen
  • Agressiever en hyperactiefer
  • Spierspasmen en verlamming kunnen optreden
  • Snel ademen heeft soms moeite met ademhalen
  • Produceer meer speeksel
  • angst voor water ( watervrees )
  • angst voor licht ( fotofobie )
  • Moeite met slikken
  • hallucineren
  • Nachtmerries en slapeloosheid
  • Permanente erectie bij mannen

Na verloop van tijd kunnen patiënten ademhalingsmoeilijkheden ervaren die ernstig genoeg zijn om te hyperventileren, omdat mensen paniekaanvallen krijgen.

In sommige gevallen kunnen verdere symptomen van hondsdolheid zich langzaam ontwikkelen en uiteindelijk tot verlamming leiden. Verlamming aanvankelijk ervaren in het gewonde deel en verspreid naar andere delen van het lichaam eromheen. Deze aandoening wordt ook wel paralytische hondsdolheid genoemd.

4. Coma en dood

Nadat klinische symptomen zijn opgetreden, is rabiës meestal dodelijk. Symptomen van verlamming van hondsdolheid die steeds erger worden, kunnen de patiënt in gevaar brengen voor coma.

Helaas leidt coma door hondsdolheid vaak binnen enkele uren tot de dood, tenzij de patiënt is aangesloten op een beademingsapparaat (beademingsapparaat). De dood treedt meestal op van dag 4 tot dag 7 nadat de coma begint.

Als je het rabiësvirus oploopt, wanneer moet je dan naar de dokter?

Als u in contact komt met wilde dieren of huisdieren die tekenen van hondsdolheid vertonen, vooral als ze gebeten zijn, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Wacht niet tot de symptomen verschijnen.

Rabiës moet vanaf het begin worden behandeld, ook al heeft het geen symptomen vertoond.Een vroege behandeling ervan voordat de symptomen optreden, kan de fatale gevolgen van deze ziekte zelfs voorkomen.

Medische behandeling hangt af van de overdracht van het rabiësvirus zelf. Voor gevallen van beten die wonden veroorzaken, zal de arts dit doen profylaxe na blootstelling (FUT).

Deze methode voor de behandeling van rabiës is bedoeld om te voorkomen dat het virus het centrale zenuwstelsel binnendringt en een infectie veroorzaakt. PEP bestaat meestal uit wondbehandeling, injectie van rabiësvaccin of toediening van immunoglobuline.

Symptomen van hondsdolheid bij mensen ontwikkelen zich geleidelijk. Als de symptomen wijzen op een neurologische aandoening, kan deze ziekte dodelijk zijn. Het gevaar van hondsdolheid kan echter worden voorkomen met een medische behandeling die zo snel mogelijk wordt uitgevoerd.

Bestrijd samen COVID-19!

Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!

‌ ‌


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found