emailvision.org

Naast Hodgkin-lymfoom, andere soorten lymfoom of lymfoom, namelijk non-Hodgkin-lymfoom. Van deze twee typen is lymfoom of non-Hodgkin-lymfoom het meest voorkomende type lymfekanker. In feite is het aantal gevallen hoger dan bij andere soorten bloedkanker, zoals leukemie of multipel myeloom. Dus, wat is non-Hodgkin-lymfoom? Wat zijn de oorzaken, symptomen en hoe te behandelen?

Wat is non-Hodgkin-lymfoom?

Non-Hodgkin-lymfoom is een kanker die zich ontwikkelt in het lymfestelsel van het menselijk lichaam. Dit type kanker begint bij lymfocyten (een soort witte bloedcel) die zich abnormaal ontwikkelen.

Deze lymfocytcellen zijn te vinden in verschillende weefsels van het lymfestelsel, zoals de lymfeklieren, milt, beenmerg, thymusklier, amandelen en amandelen, evenals het spijsverteringskanaal. Het lymfestelsel maakt deel uit van het menselijke immuunsysteem, dat een rol speelt bij de bestrijding van infecties en diverse andere ziekten.

Non-Hodgkin-lymfoom kan beginnen met lymfocyten B of T. B-lymfoomcellen spelen een rol bij de bescherming van het lichaam tegen ziektekiemen (bacteriën en virussen) door de productie van eiwitten die antilichamen worden genoemd.

Terwijl T-lymfocytcellen een rol spelen bij het vernietigen van ziektekiemen of abnormale cellen in het lichaam. Verschillende andere soorten lymfocytcellen spelen echter een rol bij het helpen verhogen of vertragen van de activiteit van cellen van het immuunsysteem.

Volgens de rapportage van Lymphoma Action komt non-Hodgkin-lymfoomkanker vaker voor bij volwassenen ouder dan 55 jaar. Deze vorm van kanker kan echter ook bij kinderen voorkomen. Deze vorm van kanker komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Raadpleeg uw arts voor meer informatie.

Verschil tussen Hodgkin- en non-Hodgkin-lymfoom

In tegenstelling tot Hodgkin-lymfoom kan non-Hodgkin-lymfoom beginnen bij lymfocyten B of T. Ondertussen begint Hodgkin-lymfoom alleen bij lymfocyten B. Non-Hodgkin-kanker bevat geen Reed-Sternberg-cellen zoals het type ziekte van Hodgkin.

Bovendien is de kans groter dat non-Hodgkin-lymfkanker zich naar andere organen in het lichaam verspreidt. Bij de kanker van Hodgkin is verspreiding mogelijk, hoewel het geval vrij zeldzaam is.

Wat zijn de soorten non-Hodgkin-lymfoom?

Kortom, non-Hodgkin-lymfoomkanker heeft tientallen soorten. Dit type non-Hodgkin-kanker hangt af van het type cel dat is aangetast, hoe volwassen de cellen waren toen ze kanker werden en andere factoren.

Op basis van het type aangetaste cellen wordt non-Hodgkin-lymfoom verdeeld in twee typen, namelijk B-cellymfoom en T-cellymfoom.Terwijl op basis van de snelheid van groei en verspreiding, wordt non-Hodgkin-kanker onderverdeeld in traag lymfoom of indolent (laaggradig) en agressief lymfoom (hooggradig).

Er zijn echter ook non-Hodgkin-types die veranderen van het langzaam groeiende type naar het sneller groeiende type. Dit type wordt ook wel transformatie genoemd.

Op basis van deze classificatie zijn de volgende de meest voorkomende subtypes van non-Hodgkin-lymfkanker bij volwassenen:

• Diffuus grootcellig B-cellymfoom(DLCBL)

Dit subtype is het meest voorkomende type non-Hodgkin-lymfoom. Zoals de naam al aangeeft, ontwikkelt DLCBL zich uit B-lymfocytcellen die snel of agressief groeien en zich verspreiden. De abnormale cellen in dit subtype zijn verspreid (diffuus) wanneer ze onder een microscoop worden bekeken.

• Folliculair lymfoom

Dit subtype van lymfoom ontwikkelt zich uit B-lymfocyten, maar groeit langzaam. Dit subtype is de meest voorkomende laaggradige non-Hodgkin-kanker. Abnormale B-cellen in dit subtype hopen zich vaak op in de lymfeklieren als follikels (klonten).

• Burkitt's lymfoom

Dit subtype van lymfoom ontwikkelt zich uit B-lymfocyten en groeit gewoonlijk zeer snel. Er zijn drie hoofdtypen Burkitt-lymfoom: endemisch (komt voornamelijk voor in Afrika en wordt geassocieerd met chronische malaria en het Epstein-Barr-virus), sporadisch (komt voor buiten Afrika en wordt ook geassocieerd met het Epstein-Barr-virus) en is geassocieerd met met immuundeficiëntie (ontwikkelt zich gewoonlijk bij mensen met hiv of die een orgaantransplantatie hebben ondergaan).

Wat zijn de tekenen en symptomen van non-Hodgkin-lymfoom?

De meest voorkomende symptomen van lymfoom of non-Hodgkin-lymfoom zijn:

• Gezwollen lymfeklieren in de nek, oksel of lies, die over het algemeen pijnloos zijn.
• Veel zweten 's nachts.
• Koorts.
• Onverklaarbaar gewichtsverlies.
• Pijn op de borst, hoesten of moeite met ademhalen.
• Aanhoudende vermoeidheid.
• Gezwollen of pijnlijke buik.
• Jeuk van de huid.

Deze symptomen zijn vaak hetzelfde als bij andere ziekten. Als deze symptomen echter langer aanhouden en niet verdwijnen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.

Wat veroorzaakt non-Hodgkin-lymfoom?

Over het algemeen is de oorzaak van non-Hodgkin-lymfoom een ​​verandering of mutatie van DNA in lymfocytcellen. Deze DNA-mutatie zorgt ervoor dat lymfocytcellen ongecontroleerd blijven groeien en delen. Dit veroorzaakt een opeenhoping van abnormale lymfocyten in de lymfeklieren, met symptomen als zwelling tot gevolg.

Tot nu toe weten wetenschappers nog steeds niet wat de oorzaak is van DNA-mutaties en ongecontroleerde celdeling. In sommige gevallen wordt deze aandoening echter vaak veroorzaakt door een verzwakt immuunsysteem.

Bovendien zouden bepaalde factoren het risico op deze ziekte verhogen. De volgende factoren kunnen het risico op non-Hodgkin-lymfoom verhogen:

• Medische behandelingen die het immuunsysteem verzwakken, zoals medicijnen die worden ingenomen na een orgaantransplantatie.
• Infecties met sommige virussen en bacteriën, zoals het hiv-virus, het Epstein-Barr-virus en de bacterie Helicobacter pylori (de bacterie die maagzweren veroorzaakt).
• Een voorgeschiedenis van auto-immuunziekte, zoals reumatoïde artritis, lupus of het syndroom van Sjögren.
• Overmatige blootstelling aan chemicaliën, zoals herbiciden en pesticiden.
• Ouderen, namelijk op de leeftijd van 55 jaar.

Het hebben van een of meer van de bovenstaande risicofactoren betekent niet dat u deze ziekte zeker zult hebben. Aan de andere kant kan een persoon met deze ziekte onbekende risicofactoren hebben. Raadpleeg hier meer over met uw arts.

Wat zijn de mogelijke behandelingsopties?

De behandeling van non-Hodgkin-lymfoom wordt bepaald op basis van het type en stadium van kanker, leeftijd en algemene gezondheidstoestand. Bij langzaam groeiende vormen van lymfoom, vooral die welke geen symptomen veroorzaken, is over het algemeen geen behandeling nodig.

In deze toestand zal de arts u vragen om elke maand regelmatige controles uit te voeren om de voortgang van uw toestand te controleren. In gevallen van agressief lymfoom dat symptomen veroorzaakt, moet echter onmiddellijk medische behandeling worden uitgevoerd.

Hier zijn enkele soorten behandelingen die artsen gewoonlijk aanbevelen:

• Chemotherapie

Chemotherapie wordt gedaan door medicijnen of injecties te geven om kankercellen te vernietigen. Dit type behandeling kan alleen of in combinatie met andere behandelingen worden gegeven.

• Bestralingstherapie

Radiotherapie maakt gebruik van energierijke stralen om kankercellen te doden. Dit type behandeling kan ook alleen of in combinatie met andere behandelingen worden uitgevoerd.

• Stamcel- of beenmergtransplantatie

Bij deze behandeling vervangt de arts de kankerstamcellen door gezonde stamcellen, die uit het eigen lichaam of van een donor worden gehaald. Voordat deze procedure wordt uitgevoerd, moet u meestal eerst chemotherapie of radiotherapie ondergaan.

• Biologische therapie

Artsen kunnen biologische therapie of immunotherapie aanbevelen. De meest voorkomende immunotherapie voor non-Hodgkin-lymfoom is rituximab of ibrutinib. Deze medicijnen werken door het immuunsysteem te versterken om kanker te bestrijden.

Deze medicijnen kunnen verschillende bijwerkingen veroorzaken. Overleg daarom altijd met uw arts over het juiste type behandeling, inclusief de voor- en nadelen.