emailvision.org

Om een ​​open wond op het lichaam te sluiten, zal de arts een speciale draad gebruiken om deze te naaien. Houd er rekening mee dat het naaigaren voor chirurgie anders is dan het garen dat wordt gebruikt voor het naaien van kleding. Niet alleen zijn de maten verschillend, ook de materialen waarvan ze zijn gemaakt zijn verschillend. Voor meer details, de volgende recensie.

Typen bewerkingsdraad

Bron: Padham Health News

Gebaseerd op opname in het lichaam

Op basis van hun absorptie kunnen chirurgische hechtingen worden onderverdeeld in twee hoofdgroepen, namelijk resorbeerbaar en niet-resorbeerbaar. Absorbeerbare hechtdraad betekent dat deze niet verwijderd hoeft te worden na het hechten van een wond of weefsel.

Dit komt omdat enzymen in de lichaamsweefsels deze draden op natuurlijke wijze kunnen afbreken. Hoewel de chirurgische draad niet opneembaar is, moet deze op een later tijdstip weer worden verwijderd.

Gebaseerd op materiële structuur

Op basis van de structuur van het materiaal is het type bedieningsdraad ook in tweeën verdeeld. Ten eerste het monofilamentgaren dat uit één draad bestaat. Deze draad is gemakkelijker door het weefsel te gaan omdat het de neiging heeft dun te zijn.

Het tweede type is multifilamentgaren, bestaande uit meerdere draden. Dit garen bestaat uit verschillende kleine draadjes die aan elkaar gevlochten zijn. Meestal is deze draad meestal sterker, maar is ook behoorlijk riskant voor het veroorzaken van infectie omdat hij dikker is.

Gebaseerd op het materiaal van fabricage:

Op basis van het fabricagemateriaal zijn naaigarens verdeeld in twee groepen, namelijk natuurlijk en synthetisch. Garen gemaakt van natuurlijke vezels zoals zijde of darm. Dit type draad wordt zelden gebruikt omdat het de neiging heeft om een ​​negatieve reactie in het weefsel te veroorzaken.

Terwijl synthetisch garen is gemaakt van door de mens gemaakte materialen, zoals nylon. Dit type draad wordt meestal meer gebruikt voor het naaien van open wonden.

Materiaal voor het maken van chirurgische draad

Bron: Dotmed

Op basis van het fabricagemateriaal worden naaigarens voor chirurgie onderscheiden van absorbeerbaar en niet-absorbeerbaar. Elk is gemaakt van een ander materiaal.

Absorbeerbaar garenmateriaal

Deze draad wordt meestal gebruikt om het diepste deel van de incisie te bedekken. Toch kan deze draad ook voor leren oppervlakken worden gebruikt. Dit zijn de ingrediënten ervoor:

Darm (darmen)

Deze natuurlijke monofilamentdraad wordt gebruikt voor het hechten van diepe sneden of scheuren in zacht weefsel. De darm mag normaal gesproken niet worden gebruikt voor cardiovasculaire of zenuwstelselprocedures. Omdat het lichaam een ​​sterke reactie heeft op deze ene draad en het kan pijn doen.

Daarom wordt deze draad meestal alleen gebruikt voor gynaecologische operaties (operaties gerelateerd aan de voortplantingsorganen).

Polydioxanon (PDS)

Deze synthetische monofilamentdraad kan worden gebruikt om wonden in zacht weefsel te herstellen, zoals die voor de maag of het hart van een kind.

Polyglecapron (monocryl)

Deze synthetische monofilamentdraad wordt vaak gebruikt om blootliggend zacht weefsel te repareren. Dit ene ingrediënt mag echter niet worden gebruikt voor cardiovasculaire of zenuwstelselprocedures.

Deze draad wordt meestal gebruikt om huidwonden te bedekken, zodat ze niet zichtbaar zijn.

Polyglactine (Vicryl)

Deze multifilamentdraad wordt meestal gebruikt om hand- of gezichtssneden te repareren. Deze draad bevat ook die welke niet mogen worden gebruikt voor hechtprocedures voor het cardiovasculaire of zenuwstelsel.

Niet-absorbeerbaar garenmateriaal

Elk type niet-resorbeerbaar chirurgisch hechtmateriaal kan gewoonlijk worden gebruikt om zacht weefsel te herstellen, inclusief voor cardiovasculaire en zenuwstelselprocedures.

Daarnaast wordt deze draad meestal gebruikt voor weefsels die een lang genezingsproces vergen, zoals hechtingen in pezen, het sluiten van de buikwand en het hechten van de huid.

Hier zijn enkele niet-resorbeerbare chirurgische hechtmaterialen, namelijk:

• Nylon, natuurlijk monofilament garen.
• Polypropyleen (Proleen), synthetisch monofilament garen.
• Zijde, natuurlijk multifilamentgaren (in de vorm van een gevlochten vlecht).
• Polyester (Ethibond), synthetisch multifilamentgaren (in de vorm van een gevlochten vlecht).

Kunnen chirurgische draden een infectie veroorzaken?

In tegenstelling tot andere typen zijn chirurgische hechtingen zeer steriel. Daarom veroorzaakt deze ene thread geen infectie.

Echter, geciteerd door Healthline, lopen multifilamentdraden die meestal dikker zijn dan monofilamentdraden meer risico op infectie.

Dit komt omdat de draad de neiging heeft dikker te zijn, zodat het moeilijker is om door het weefsel te gaan tijdens het hechtproces. Als het echter wordt uitgevoerd door een deskundige arts die is opgeleid en professioneel is in zijn vakgebied, is dit risico zeker zeer onwaarschijnlijk.

Het ding dat daadwerkelijk een infectie kan veroorzaken, is als je de wond niet goed behandelt. U moet de hechtingen echt zorgvuldig behandelen, zodat het risico op infectie kan worden vermeden.

Zorg er daarom voor dat uw handen schoon zijn bij het hanteren van steken. Voer daarnaast andere behandelingen uit die door de arts worden aanbevolen om de hechtingen steriel te houden en snel te genezen.