Wat is het verschil tussen dierlijk eiwit en plantaardig eiwitrijk voedsel?

Eiwit is een voedingsstof die erg belangrijk is om beschadigde lichaamscellen te herstellen. Vooral voor kinderen is eiwit een voedingsstof waaraan moet worden voldaan om hun groei en ontwikkeling te ondersteunen. Misschien weet je al dat er twee eiwitbronnen zijn die meestal worden geconsumeerd, namelijk dierlijke eiwitten en plantaardige eiwitten. Ook al zijn het beide eiwitten, wat is het verschil tussen de twee? Bekijk hieronder de verschillen tussen dierlijk eiwit en plantaardig eiwit.

De verschillen tussen dierlijk eiwit en plantaardig eiwit

1. Hebben verschillende aminozuurinhoud

Aminozuren zijn de kleinste eiwitstructuren die door het lichaam worden opgenomen. Er zijn in principe 20 soorten aminozuren die in het menselijk lichaam worden gebruikt.

Er zijn soorten aminozuren die essentieel zijn, evenals niet-essentiële aminozuren. Essentiële soorten aminozuren kunnen niet door het lichaam zelf worden aangemaakt, dus het is erg afhankelijk van het voedsel dat het lichaam binnenkomt. Hoewel dit type niet-essentieel aminozuur door het lichaam zelf kan worden geproduceerd, hoeft het niet van buitenaf te worden verkregen.

Voor een optimaal resultaat heeft het lichaam alle soorten van deze aminozuren nodig. Dierlijke eiwitten zoals vlees, vis, gevogelte, eieren, melk en hun producten bevatten completere soorten essentiële aminozuren dan plantaardige eiwitten.

Aan de andere kant bevatten plantaardig eiwitvoedsel zoals bonen, inclusief tofu en tempeh, geen complete aminozuurtypes zoals dierlijke eiwitten, behalve plantaardig eiwit uit sojabonen.

Sommige bronnen zeggen dat het eiwit uit sojabonen behoorlijk compleet is. Er zijn echter twee soorten essentiële aminozuren die slechts in kleine hoeveelheden in sojabonen worden aangetroffen, dus hoewel ze compleet zijn, zijn ze niet vergelijkbaar met dierlijke eiwitten.

2. Dierlijke eiwitbronnen bevatten meer vitamines en mineralen

Dierlijke eiwitbronnen bevatten doorgaans meer micronutriënten dan plantaardige eiwitbronnen. Bronnen van voedingsstoffen zijn onder meer:

  • Vitamine B12: Vitamine B12 komt vooral voor in vis, vlees, gevogelte en zuivelproducten. Mensen die geen dierlijk voedsel eten, hebben meestal een tekort aan deze voedingsstof.
  • Vitamine D: Deze vitamine D komt voor in vette vis, eieren en zuivelproducten. Sommige planten kunnen vitamine D bevatten, maar het is het type vitamine D bij dieren dat gemakkelijker door het lichaam wordt opgenomen, waardoor het gemakkelijker te gebruiken is.
  • DHA (Deocosahexaeenzuur): is een omega 3-vetzuur dat voorkomt in vette vis. DHA is erg belangrijk voor de gezondheid van de hersenen. Helaas is DHA moeilijk te verkrijgen uit plantaardige bronnen.
  • Heme-type ijzer: Dit type ijzer wordt meestal gevonden in vlees, vooral rood vlees. Dit type heemijzer wordt gemakkelijker door het lichaam opgenomen dan andere soorten ijzer, namelijk non-heemijzer dat voorkomt in plantaardig voedsel zoals spinazie.
  • Zink: Zink komt ook vooral voor in dierlijke eiwitten zoals rund of lam.

3. Plantaardig eiwit bevat geen cholesterol en verzadigde vetzuren

Hoewel dierlijke eiwitbronnen er completer uitzien met voedingsstoffen, moet je toch voorzichtig zijn om ze te consumeren. De reden dat de meeste bronnen van dierlijke eiwitten cholesterol en verzadigde vetzuren bevatten.

Dit staat in schril contrast met plantaardig eiwit. Plantaardig eiwit bevat geen cholesterol of verzadigde vetzuren. Het eten van plantaardig eiwit kan zelfs helpen het cholesterolgehalte in het bloed te verlagen.

Een hoog cholesterolgehalte in dierlijke eiwitten kan het risico op hart- en vaatziekten, kanker, obesitas en diabetes mellitus verhogen.

Op de pagina van de American Council of Science and Health blijkt dat er een verband bestaat tussen de consumptie van rood vlees, vooral in bewerkte vormen zoals worst en dergelijke, met hart- en vaatziekten, zoals hartaanvallen, beroertes en zelfs kanker.

Daarom moet je nog steeds voorzichtig zijn met het consumeren van dierlijke eiwitten en is het beter om te veel inname te vervangen door plantaardig eiwit.

Hoewel plantaardig eiwit geen cholesterol en verzadigde vetzuren bevat, moet je ook voorzichtig zijn met de verwerking ervan. Laat de verwerking van plantaardige bronnen je eten niet zo vol maken met verzadigde vetzuren.

4. Plantaardige eiwitten helpen je af te vallen

Het eten van voedsel dat rijk is aan plantaardige eiwitten, zoals vegetariërs dat doen, blijkt veel voordelen te bieden. Onderzoek toont aan dat vegetariërs ondergewicht hebben en een lagere bloeddruk hebben.

Een andere studie in JAMA Internal Medicine 2016 toonde aan dat uit de resultaten van een vergelijking van elke groep in de studie, de groep mensen die plantaardig eiwit consumeerde een lager lichaamsgewicht had dan een groep mensen die dierlijke eiwitten consumeerde.

Plantaardig eiwitrijk voedsel kan helpen om het gewicht onder controle te houden. Doordat de inname van plantaardig eiwit sneller een vol gevoel kan geven dat langer aanhoudt, is dit dus heel goed voor het reguleren van de hoeveelheid gegeten voedsel en het voorkomen van gewichtstoename.

Hoewel het voor- en nadelen heeft, moet je toch beide in de aanbevolen hoeveelheid consumeren. Wees niet te veel of te weinig. Als je inderdaad twijfelt over het verdelen van de portie voedselbronnen van dierlijk eiwit door plantaardig eiwit, dan kun je een voedingsdeskundige raadplegen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found