emailvision.org

In het menselijke ademhalingssysteem zijn de longen organen die een belangrijke rol spelen bij de uitwisseling van zuurstof uit de lucht en koolstofdioxide uit het bloed. Daarom is het voor iedereen belangrijk om altijd de gezondheid van de longen te behouden, zodat de functie behouden blijft. Helaas is het mogelijk dat de longen door bepaalde omstandigheden beschadigd kunnen raken, zodat ze moeten worden vervangen door nieuwe. Welnu, deze longvervangingsmethode wordt een transplantatie of longtransplantatie genoemd.

Wat is een longtransplantatie?

Een longtransplantatie of longtransplantatie is een chirurgische ingreep die wordt uitgevoerd om een ​​beschadigde long te vervangen door een gezonde long.

Deze gezonde en normaal functionerende longen worden meestal verkregen van mensen die zijn overleden. Dit gebeurt natuurlijk wel met toestemming van de donor voor het overlijden.

In zeldzame gevallen kan een levend persoon ook longen doneren, zolang ze zijn afgestemd op de ontvanger van de orgaandonor.

Afhankelijk van de medische toestand van de patiënt kan een longtransplantatie worden uitgevoerd op een of beide delen van de long.

Soms wordt deze procedure ook tegelijk met een harttransplantatie gedaan.

Hoewel deze procedure als een hoog risico wordt geclassificeerd, zal een succesvolle longtransplantatie de gezondheid en kwaliteit van leven van de patiënt zeker aanzienlijk verbeteren.

Wanneer is deze procedure nodig?

Longtransplantatie kan een optie zijn als de gezondheidstoestand van de patiënt niet verbetert, zelfs niet na het ondergaan van verschillende soorten behandelingen.

Beschadigde longen zullen het voor de patiënt moeilijk maken om te ademen. Niet alleen dat, een gebrek aan zuurstof in het lichaam kan ook de prestaties van andere lichaamsorganen beïnvloeden.

Enkele van de gezondheidsproblemen die verband houden met longschade zijn:

• chronische obstructieve longziekte (COPD),
• emfyseem,
• letsel aan de longen (pulmonale fibrose),
• pulmonale hypertensie, en
• taaislijmziekte.

Niet iedereen zou deze longvervangingsprocedure echter moeten ondergaan. Enkele van de factoren die voorkomen dat patiënten een transplantatie krijgen, zijn de volgende.

• Een actieve infectieziekte hebben.
• Heeft of lijdt momenteel aan kanker.
• Heb een chronische ziekte van de nieren, lever of hart.
• Zijn longziekte was te ernstig.
• Terughoudend om levensstijl te veranderen na longtransplantatie, zoals stoppen met roken en alcohol drinken.
• Lijdend aan psychische stoornissen of drugsverslaving.

Wat moet worden voorbereid vóór een longtransplantatieprocedure?

De voorbereiding op een longtransplantatie begint meestal lang voor de dag van de operatie. Het proces kan weken, maanden of zelfs jaren duren.

Alvorens te beslissen om deze procedure te ondergaan, zal het medische team de medische geschiedenis en de fysieke en mentale gezondheidstoestand van de patiënt beoordelen.

Het medische team zal ook bespreken wat de risico's en voordelen zullen zijn na het doorlopen van deze chirurgische procedure.

Op zoek naar de juiste orgaandonor

Wanneer de arts heeft vastgesteld dat de patiënt een longtransplantatie nodig heeft en mag ondergaan, wordt de naam van de patiënt geregistreerd om te wachten op een orgaandonor.

Het vinden van beschikbare longen voor donatie is vaak een uitdaging voor patiënten.

De reden is dat niet altijd het aantal longdonoren recht evenredig is met de wachtrij van potentiële donorontvangers.

Als er een donorlong beschikbaar is, kan de patiënt niet meteen geopereerd worden.

Er zijn verschillende criteria waaraan moet worden voldaan om ervoor te zorgen dat de longen overeenkomen met het lichaam van de donorpatiënt, zoals:

• bloedgroep,
• de grootte van de donorlong en borstholte van de donorontvanger,
• de gezondheidstoestand van de donorontvanger, en
• de afstand tussen de woonplaats van de donor en de ontvanger van de donor.

Hoe ziet het longtransplantatieproces eruit?

Voorafgaand aan de operatie wordt een speciaal medisch team gevormd bestaande uit longspecialisten, anesthesiologen, chirurgen, infectiespecialisten, tot psychologen of psychiaters.

Als de te doneren longen beschikbaar zijn, wordt de patiënt onmiddellijk gecontacteerd en gevraagd om zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te gaan.

Volgens de website van het National Heart, Lung and Blood Institute duurt een longvervangende operatie 4-8 uur.

Als beide longen getransplanteerd moeten worden, duurt de operatie ongeveer 6-12 uur.

Hier zijn enkele van de stappen die tijdens de longtransplantatieprocedure worden overgeslagen.

• De patiënt krijgt een buis in de neus en keel om de ademhaling te vergemakkelijken.
• Het medisch team zal algemene anesthesie of algehele anesthesie geven zodat de patiënt in slaap valt en geen pijn voelt.
• Afhankelijk van de gezondheidstoestand van de patiënt zal het medische team ook de machine installeren omzeilen hart en longen om het bloed tijdens de operatie normaal te laten stromen.
• De chirurg maakt een incisie in de borst om de long te verwijderen.
• Nadat de beschadigde long is verwijderd, wordt de nieuwe long geplaatst en verbonden met de luchtwegen en bloedvaten van de patiënt.
• Als de nieuwe long goed functioneert, wordt de thoraxincisie weer gesloten.

Na longtransplantatie procedure

Zodra de longoperatie is voltooid, wordt de patiënt enkele dagen naar de intensive care of ICU gebracht.

Om het ademhalingssysteem tijdens het herstel soepel te laten werken, installeert het medische team een ​​beademingsmachine.

Als de toestand van de patiënt begint te verbeteren, wordt de patiënt overgebracht van de IC naar een gewone kamer. Het verblijf in het ziekenhuis na een longtransplantatie duurt meestal 1-3 weken.

Als de patiënt vanuit het ziekenhuis naar huis mag, moet de patiënt nog 3 maanden regelmatig op controle.

Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de nieuwe long goed functioneert en om eventuele postoperatieve complicaties te controleren.

Wat zijn de risico's en bijwerkingen van een longtransplantatie?

Longtransplantatie is een operatie met een hoog risico. De meest voorkomende complicatie is een infectie en het lichaam stoot het nieuwe orgaan af.

Ook al wordt er gekeken naar de verenigbaarheid van de longen van de donor en de ontvanger van de donor, toch bestaat de mogelijkheid dat het immuunsysteem van het lichaam van de ontvanger de nieuwe long afstoot.

Daarom geven artsen na een operatie meestal immunosuppressiva (immuunsysteemonderdrukkers) zoals ciclosporine om afstoting van getransplanteerde organen te voorkomen.

Dit immunosuppressieve medicijn moet levenslang worden ingenomen. Helaas zijn er enkele bijwerkingen van het medicijn, zoals:

• gewichtstoename,
• spijsverteringsproblemen,
• vatbaar voor infecties, vooral in de longen, en
• lopen meer risico op het ontwikkelen van nieuwe chronische ziekten, zoals diabetes, osteoporose of hypertensie.

Wat is de behandeling na het ondergaan van deze procedure?

Het is belangrijk voor elke transplantatiepatiënt om enkele veranderingen in levensstijl aan te brengen, zodat de longfunctie goed blijft werken en de patiënt een normaal leven kan leiden.

Hier zijn enkele veranderingen in levensstijl die moeten worden geïmplementeerd.

• Neem regelmatig immunosuppressiva van een arts.
• Eet gezond en voedzaam voedsel.
• Oefening om een ​​normaal gewicht te behouden.
• Vermijd roken en alcoholische dranken.

Word lid van de gemeenschap (steungroep) mede-ontvangers van orgaantransplantaties om de postoperatieve psychologische last te verlichten.