Syntocinon: gebruik, dosering, bijwerkingen |

Syntocinon is een handelsmerk van het medicijn oxytocine. Dit medicijn wordt vaak gebruikt door artsen tijdens de bevalling. Het gebruik van dit medicijn mag echter niet willekeurig zijn, omdat het u kan schaden. Voor meer details, hier zijn de regels voor gebruik, dosering, bijwerkingen en andere bepalingen van het Syntocinon-medicijn.

Medicijnklasse: Oxytocine.

Geneesmiddel inhoud: Synthetisch oxytocine hormoon (synthetische oxytocine).

Wat is Syntocinon?

Syntocinon is een oxytocineklasse van geneesmiddelen die synthetisch of kunstmatig oxytocinehormoon bevat.

Het hormoon oxytocine is van nature al in het lichaam aanwezig. Bij vrouwen speelt het hormoon oxytocine een rol bij de samentrekkingen van de baarmoeder tijdens een normale bevalling.

Net als hoe het hormoon oxytocine werkt, heeft het medicijn Syntocinon ook een functie om samentrekkingen van de baarmoeder te stimuleren.

Gewoonlijk gebruiken artsen Syntocinon als een arbeidsinductiemedicijn voor bepaalde medische aandoeningen, zoals diabetes tijdens de zwangerschap, pre-eclampsie tijdens de late zwangerschap of voortijdige breuk van de vliezen.

In deze omstandigheden is het gebruik en voordeel van het medicijn Syntocinon om het arbeidsproces te versnellen voor de veiligheid van de moeder en de foetus.

Andere aandoeningen die een snellere levering vereisen, kunnen dit medicijn echter soms gebruiken.

Naast het bevallingsproces is Syntocinon vaak een aanvullende therapie voor onvolledige abortuspraktijken.

Meestal wordt het gegeven aan zwangere vrouwen die een miskraam hebben gehad om de baarmoeder te helpen reinigen.

Niet alleen dat, artsen kunnen Syntocinon gebruiken om bloedingen na de bevalling (postpartumbloeding) geassocieerd met baarmoederatonie te voorkomen en te behandelen.

Voor meer info, gelieve uw arts te raadplegen.

Syntocinon-preparaten en -doseringen

Syntocinon is verkrijgbaar in de vorm van een vloeibare injectie die via een infuus in een ader wordt geïnjecteerd.

Dit medicijn is verpakt in ampullen die elk 1 milliliter (ml) vloeistof bevatten.

Zoals voor elke 1 ml medicijnvloeistof die 10 UI / ml oxytocine en andere ingrediënten bevat, als volgt:

  • Sam acetaat,
  • alcohol maar liefst 0,61 vol.%,
  • chloorbutanol maar liefst 0,5% van het volume,
  • 1 milligram (mg) natriumacetaat,
  • 0,017 mg natriumchloride, en
  • 1 ml water voor injectie.

Ondertussen kan de dosering van het medicijn verschillen, afhankelijk van het gebruik. Het volgende is de dosering van het volgende Syntocinon-medicijn met de gebruiksaanwijzing.

Arbeidsinductie

Voor weeëninductie wordt één ampul van het geneesmiddel met 5 IE gemengd met 500 ml van een elektrolytoplossing (zoals 0,9% natriumchloride) die vervolgens intraveneus wordt toegediend.

Deze infusiesnelheid is 1-4 milli-eenheden/minuut (2-8 druppels/minuut).

Deze snelheid kan geleidelijk worden verhoogd met tussenpozen van niet minder dan 20 minuten en stappen van niet meer dan 1-2 milliunits/minuut totdat het patroon van weeën vergelijkbaar is met dat van normale arbeid.

Als er geen regelmatige weeën optreden nadat de infusie 5 IE heeft bereikt, moet het geneesmiddel worden stopgezet. De arts kan de volgende dag echter dezelfde dosis toedienen.

Postpartum bloeding

Om postpartumbloeding te voorkomen en te behandelen, is de dosis Syntocinon 5 IE gemengd met intraveneuze vloeistoffen.

Toediening van het geneesmiddel kan plaatsvinden door middel van infusie met de snelheid die nodig is om de atonie van de baarmoeder onder controle te houden, of via een infuuspomp gedurende 5 minuten.

Bij de behandeling van ernstige postpartumbloedingen kan een dosis van 5-20 IE met 500 ml elektrolytoplossing worden gegeven.

Aanvullende therapie voor miskraam

10 eenheden Syntocinon werden toegevoegd met 500 ml elektrolytoplossing.

Infusie van het medicijn wordt uitgevoerd met een snelheid van 20-40 druppels / minuut.

Syntocinon-bijwerkingen

Bijwerkingen die bij vrouwen kunnen optreden door het gebruik van het medicijn Syntocinon zijn:

  • misselijk,
  • grap,
  • bradycardie (langzamer dan normaal hartslag),
  • hoofdpijn,
  • hypotensie,
  • premature ventriculaire complexen of premature ventriculaire contracties, en
  • overmatige samentrekkingen van de baarmoeder.

Niet alleen bij de moeder kunnen bijwerkingen ook optreden bij de foetus of pasgeborene, waaronder:

  • vertraagde foetale hartslag.
  • hyperbilirubinemie bij de pasgeborene.
  • geelzucht bij zuigelingen.
  • retinale bloeding.
  • Lage Apgar-score bij pasgeborenen.

Is Syntocinon veilig voor zwangere en zogende vrouwen?

Dit medicijn behoort tot categorie A voor zwangere vrouwen. Dat wil zeggen, het medicijn Syntocinon vormt geen risico op schade aan zwangere vrouwen.

MIMS verklaarde dat op basis van rapporten over het gebruik van het medicijn en de aard van de chemische structuur erin, dit medicijn geen risico op foetale afwijkingen oplevert zolang het wordt gebruikt zoals aangegeven.

Tot nu toe is er echter geen indicatie waardoor een persoon dit medicijn in het eerste trimester van de zwangerschap kan krijgen, tenzij gerelateerd aan abortus.

Net als bij zwangere vrouwen is dit medicijn ook redelijk veilig voor vrouwen die borstvoeding geven.

Het gehalte aan oxytocine in dit medicijn wordt inderdaad in kleine hoeveelheden aangetroffen in moedermelk.

Het gebruik van dit medicijn veroorzaakt echter geen schadelijke effecten op pasgeborenen.

De reden is dat het medicijn direct in het spijsverteringskanaal stroomt en snel inactief wordt.

Patiënten die postpartummedicatie nodig hebben om hevige bloedingen onder controle te houden, mogen echter pas de dag nadat het geneesmiddel is gestopt borstvoeding geven.

Raadpleeg bij twijfel uw arts voor meer informatie.

Geneesmiddelinteracties van Syntocinon met andere geneesmiddelen

Vertel uw arts over eventuele geneesmiddelen die u gebruikt voordat u dit geneesmiddel inneemt.

De reden is dat sommige geneesmiddelen een wisselwerking kunnen hebben met Syntocinon, wat uw toestand kan schaden.

Uw arts kan u vragen om een ​​tijdje te stoppen met het gebruik van het geneesmiddel.

Er zijn verschillende medicijnen die een wisselwerking kunnen hebben met dit medicijn, namelijk:

  • Prostaglandine medicijnen.
  • Medicatie voor patiënten met QT-syndroom, omdat dit het risico op aritmieën kan verhogen.
  • Inhalatie-anesthetica, zoals cyclopropaan, halothaan, sevofluraan, desfluraan, die het effect van de behandeling kunnen verminderen.
  • Anesthetica die het effect van vasoconstrictoren en sympathicomimetica kunnen versterken.

Er kunnen ook andere medicijnen zijn die met dit medicijn kunnen interageren.

Voor meer informatie over deze interactie kunt u een arts raadplegen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found